بزرگنمايي:

پیام ویژه - تبلیغات رسانه‌ای گسترده‌ای که در طی این سال‌ها در جوامع غربی درمورد همجنس‌گرایان  وجود داشته، باعث شده به یافته‌های علمی در مورد مضرات این انحراف جنسی کمتر توجه شود.
به گزارش مشرق ، همجنس‌گرایی به عنوان یک انحراف اخلاقی شناخته شده است اگرچه این امر در جوامع غربی بسیار رواج دارد و این جوامع همواره تلاش کرده اند تا آن را به عنوان رفتاری عادی قلمداد کنند؛ اما مطالعات بسیاری در این زمینه نشان می دهد که این گرایش باعث به وجود آمدن مشکلات عدیده نه تنها برای خود شخص بلکه برای جامعه شده است.
کاهش امید به زندگی
جی ساتیناور در کتاب «Homosexuality and the Politics of Truth »مستند می‌کند که همجنس‌گرایان  بیست و پنج تا سی سال از طول عمر خود را از دست می‌دهند. سوزاک، کلامیدیا، سیفلیس، تبخال، ایدز، اچ‌آی‌وی، سایر عفونت‌های مقاربتی، بیماری‌های روده‌ای، سرطان‌ها، اعتیاد به الکل، خودکشی و علل متعدد دیگر بیماری‌هایی هستند که در بین این افراد بیشتر است.
یک مطالعه در کانادا که در مجله بین‌المللی اپیدمیولوژی منتشر شد، اشاره کرده که در مناطق همجنس‌گرای شهری، امید به زندگی مردان همجنس‌گرا در مقایسه با بقیه مناطق کمتر است. محققان نتیجه گرفتند که در مناطق پرجمعیت کانادا، امید به زندگی در 20 سالگی برای مردان همجنسگرا و دوجنسه 8 تا 20 سال کمتر از همه مردان است.
عفونت‌ها و بیماری‌های منتقله جنسی
داده‌های ارائه‌شده در کنفرانس ملی پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی در مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده در سال 2010 نشان داد که میزان تشخیص‌های اچ‌آی‌وی در میان مردانی که با هم جنس خود رابطه جنسی دارند بیش از 44 برابر مردان دیگر و بیش از 40 برابر زنان است یعنی در هر دو مورد تقریبا نزدیک به نصف. میزان سیفلیس اولیه و ثانویه در بین این گروه بیش از 46 برابر سایر مردان و بیش از 71 برابر زنان بود که نشان دهنده بالا بودن احتمال بیمار شدن این گروه است.
علاوه بر این، مطالعه‌ای که در کنفرانس بین المللی ایدز در سال 2000 مورد بحث قرار گرفت، مستند کرد که 16‌درصد مردان همجنس‌گرا اچ‌آی‌وی مثبت در یک نمونه گیری سراسری در ایالات متحده حداقل یک مورد آمیزش محافظت نشده با شریک جنسی که از بیماری آن‌ها آگاهی نداشته را اعتراف کردند.
همچنین مرکز پیشگیری از بیماری‌ها هشدار داد مردانی که با همجنسان خود رابطه دارند ریسک بالاتری در مورد ابتلا به بیماری‌های مقاربتی از جمله هپاتیت A، هپاتیت B، اچ‌آی‌وی و ایدز دارند.
این سازمان در آوریل 2011 گزارش داد که با اینکه این گروه از افراد جامعه در آمریکا به رسمیت شناخته شده اند اما سلامت جنسی همجنس‌گرایان  بهبود نیافته است. این گزارش اعلام کرد که در میان مردانی که با همجنس خود ارتباط دارند اچ‌آی‌وی و عفونت‌های مقاربتی به طور نامتناسبی بالا باقی‌مانده و تقریباً دو دهه افزایش یافته است.
مطالعه‌ای در نسخه 1999 مجله سلامت عمومی آمریکا نشان داد که زنان دوجنس‌گرا بیشتر از زنان دگرجنس‌گرا مصرف مواد مخدر را در 3 ماه قبل از مطالعه داشته اند.
مطالعه‌ای در سال 2000 در مجله Sexually Transmitted Infections منتشر شد و نشان داد زنان همجنس گرا نرخ بالاتری از واژینوز باکتریایی و هپاتیت C نسبت به گروه دگرجنسگرا دارند.
نتایج نشان می‌دهند که افراد هم همجنس‌گرا نه تنها دارای نرخ مثبت بالاتری از بیماری‌های مقاربتی و اچ‌آی‌وی هستند، بلکه شریک جنسی خود را از وجود چنین بیماری‌هایی مطلع نمی‌کنند.
سرطان
یک مطالعه در سال 2011 که در مجله سرطان منتشر شد، نشان داد که مردان همجنس‌گرا 1.9 برابر بیشتر از مردان دگرجنس‌گرا به سرطان مبتلا می شوند.
صفحه وب انجمن سرطان آمریکا حقایق سرطان برای مردان همجنس‌گرا و دوجنسه را مشخص می کند. بر این اساس مردان همجنس‌گرا در معرض افزایش خطر ابتلا به سرطان های ریه، بیضه، روده بزرگ و مقعد هستند. سرطان‌های سینه، ریه، کولون، تخمدان و آندومتر در مورد زنان بیشتر است. برای هر دو گروه ذکر شده، عوامل خطر تا حدی ناشی از میزان بالای مصرف دخانیات، الکل و اضافه وزن هستند.
سلامت روان
بررسی و مطالعه شیوع سلامت روان هلند نشان داده که افرادی که به همجنس خود گرایش دارند در معرض خطر اختلالات روانپزشکی هستند. اختلالات خلقی، اضطراب و مصرف مواد از این موارد بودند.
مطالعه‌ای در نیوز یلند نشان داد که جوانان همجنسباز و دوجنس‌گرا در مقایسه با زیر نمونه دگرجنس‌گرا در معرض خطر بیشتری درمورد رفتار و افکار خودکشی، افسردگی، اختلال اضطراب فراگیر، وابستگی به دخانیات و اختلالات متعدد هستند.
مطالعه‌ای که در سال 2001 در مجله « American Journal of Public Health »منتشر شد به نتایج مشابهی رسید: «گرایش به همجنس ، که به عنوان داشتن شرکای جنسی همجنس تعریف می‌شود، با افزایش کلی خطر اختلالات اضطراب، خلق و خو، مصرف مواد و افکار و برنامه‌های خودکشی مرتبط است».
خشونت خانگی
خشونت خانگی در روابط همجنس‌گرایان  بیشتر است. برنامه ای در بوستون آمریکا که در مورد قربانیان تجاوز به همجنس‌گرایان  است نشان داد که نیمی از تماس هایی که دریافت می کردند مربوط به خشونت خانگی است.
ممکن است تصور شود که خشونت عمدتاً از طریق مردان است اما مجله تحقیقات خدمات اجتماعی در سال 1991 یک نظرسنجی بین بیش از هزار و100 لزبین انجام داد که بیش از نیمی از آن ها از طریق شریک زن خود مورد آزار قرار گرفته بودند.
یافته‌های دانشنمدان در سال 2011 نشان داد که دانش آموزان همجنس‌گرا نرخ بالاتری از رفتارهای خشونت آمیز دارند. این رفتارها شامل اقدام به خودکشی، استعمال دخانیات، مصرف الکل و مصرف سایر مواد مخدر بودند.
جمع‌بندی همه مواردی که در بالا مطرح شده نشان می دهد که همجنس‌گرایان  با خطرات سلامتی، انواع بیماری های سلامت روان و امید به زندگی کمتر رو به رو هستند.