بزرگنمايي:

پیام ویژه - پوتین برای پیگیری منافع دولتی روسیه در آفریقا در حال حاضر به پریگوژین نیاز دارد.

به گزارش جماران ، یوگنی پریگوژین، رهبر گروه واگنر چند هفته پس از اینکه قرار بود به دلیل شورش نافرجامش علیه مسکو به تبعید برود در نشست روسیه و آفریقا که در سن پترزبورگ روسیه در جریان بود دیده شده و البته با برخی مقام های آفریقایی حاضر هم عکس یادگاری گرفت.
به گزارش نیوزویک، روز پنجشنبه تصاویری از رئیس مزدور واگنر با مقامات آفریقایی به سرعت در رسانه های اجتماعی روسیه پخش شد و چندین وبلاگ نویس نظامی از حضور پریگوژین در انجمنی به میزبانی ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه ابراز تعجب کردند.
در 23 ژوئن، پریگوژین به افراد خود دستور داد تا به سمت مسکو حرکت کنند. این شورش روز بعد بر اساس توافقی که پریگوژین و پوتین با وساطت رئیس جمهور بلاروس انجام دادند با اعلام موافقت کرملین برای تبعید رئیس و سایر نیروهای واگنر باقی مانده در منطقه به بلاروس به پایان رسید .
پس از انتشار تصاویری از حضور رئیس گروه شبه نظامی واگنر در نشست مشترک روسیه و آفریقا، برخی از تحلیلگران گفته اند که بازگشت پریگوژین احتمالاً توسط پوتین تایید شده هرچند بعید است که او شخصا دستور این کار را داده باشد. به اعتقاد این تحلیل گران دلیل موافقت پوتین را هم باید در عملیات گسترده گروه واگنر در آفریقا، که شامل حمایت از مقامات دولتی در جمهوری آفریقای مرکزی و مالی می شود، دانست. این تحلیل همچنین می‌تواند توضیح دهد که چرا پریگوژین با عواقب شدیدتری برای شورش نافرجامش علیه کرملین مواجه نشد.
ویلیام رنو، استاد علوم سیاسی دانشگاه نورث وسترن، به نیوزویک گفت: «پوتین برای پیگیری منافع دولتی روسیه در آفریقا در حال حاضر به پریگوژین نیاز دارد. این منافع شامل رقابت با غرب در همکاری امنیتی، معدن و انرژی است. گروه پریگوژین همچنین در پروژه مشارکت روشنفکران و گروه های آفریقایی در یک پروژه ضدغربی و ضد استعماری درگیر است.
با وجود شورش مسلحانه ماه گذشته، پریگوژین هنوز تامین کننده بخشی از منافع دولتی روسیه در برخی مناطق بخصوص آفریقا است.
در همین حال، پروژه ولادیمیر پوتین برای میزبانی از رهبران کشورهای آفریقایی هم چندان موفق از کار درنیامد. پوتین به دلیل حضور تعداد کم رهبران آفریقایی در این اجلاس، مورد تمسخر و انتقاد قرار گرفته است. تنها 17 ر هبر از سران کشورهای آفریقایی برای این مجمع به روسیه سفر کردند، در مقایسه با 43 سران کشورهایی که در اجلاس روسیه و آفریقا در سال 2019 شرکت کردند.
منتقدان گفتند که حضور کم رهبران آفریقایی نمونه ای از انزوای روسیه به دلیل تداوم جنگ پوتین با اوکراین است. برخی دیگر گفته اند که برخی از رهبران ممکن است به دلیل تصمیم پوتین در ماه جاری برای پایان دادن به ابتکار غلات دریای سیاه، تصمیم به حذف این اجلاس گرفته باشند. پایان قرارداد غلات، که به اوکراین اجازه داد غلات خود را از طریق دریا در طول جنگ با روسیه صادر کند، نگرانی‌هایی را در مورد امنیت غذایی جهانی ایجاد کرده است. پوتین سعی کرده است با ارائه غلات رایگان به متحدان آفریقایی خود اطمینان دهد.
پوتین در سال‌های اخیر تلاش‌های خود را برای ایجاد روابط نزدیک‌تر با کشورهای آفریقایی افزایش داده است و دیدن پریگوژین در اجلاس سران می‌تواند بازتابی از این هدف باشد.
برخی تحلیل گران معتقدند که حضور پریگوژین در نشست روسیه و آفریقا در درجه اول برای «اطمینان بخشیدن» به دولت‌های آفریقایی در جایی است که واگنر حضور دارد . او آمده بود تا به آنها بگوید که واگنر در آن کشورها به عنوان عامل اصلی کمک‌های دولت روسیه به آنها باقی خواهد ماند.
کاتز، استاد دانشکده سیاست و دولت دانشگاه جورج میسون، به نیوزویک گفت: «به نظر می‌رسد این پیام، در صورت تایید صحت آن ، خطاب به مردم روسیه و با این محور است که پریگوژین هنوز از طرف روسیه در آفریقا کار می‌کند. این ممکن است بخشی از نمایش بزرگ‌تری باشد که من معتقدم مسکو در تلاش است آن را توسعه دهد: «شورش واگنر» یک کودتا علیه پوتین نبود بلکه غربی ها درباره این اتفاق اغراق کردند. هم اکنون پوتین و پریگوژین با هم کار می‌کنند.
دیوید سیلبی - دانشیار تاریخ در واشنگتن - به نیوزویک گفت که فکر می کند مهم است که مخاطبان مورد نظر برای عکس های منتشر شده چه کسانی هستند. او در این باره می گوید: «بخش قابل توجهی از جمعیت روسیه اساسا در توئیتر نیستند. به نظر می رسد که اتفاقا مخاطب اصلی نخبگان سیاسی در روسیه هستند و پیام این است که پریگوژین به عنوان پسر مورد علاقه پوتین بازگشته است. به یاد داشته باشید که او همیشه یکی از اهرم‌هایی بود که پوتین علیه ارتش روسیه استفاده می‌کرد. رهبر یک نیروی شبه‌نظامی خارجی که تحت کنترل آنها نبود. بازگشت او به آن موقعیت، همان اهرمی را به پوتین می‌دهد که قبلاً وجود داشت.»
او افزود : «همزمان بازگشت پریگوژین "نشانه ای از ضعف سیستم سیاسی پوتین در شرایط فعلی است، اینکه کسی می تواند دست به شورش بزند اما به سرعت بخشیده شده و به سر کار خود بازگردد. سیاست روسیه ویژگی‌های خاص خود را دارد و در هر شرایطی تحمل رهبر شورشی به عنوان یکی از اعضای خودی غیرعادی است.»