بزرگنمايي:

پیام ویژه - تجارت نیوز / یک متخصص جراحی پلاستیک و سوختگی می‌گوید: متاسفانه اکثر بیمارستان‌هایی که خدمات درمانی به بیماران سوختگی می‌دهند با این مشکل مواجه هستند. ضمن اینکه اگر قرار باشد این تخت‌ها تجیهز و نوسازی شوند، هزینه گزافی برای بیمارستان دارند که اغلب به دلیل وجود مشکلات مالی در این بخش‌ها به‌سازی امکان‌پذیر نیست.
 بر اساس آمارهای رسمی اعلام‌شده، سالانه 30 هزار نفر در کشور دچار سوختگی‌ می‌شوند. این آمار بدان معناست که سالانه 30 هزار بیمار نیازمند بستری در بیمارستان‌های سوانح و حوادث هستند. از این تعداد به گفته فعالان این حوزه حدود سه هزار نفر جان خود را از دست می‌دهند. از 27 هزار نفر باقی‌مانده هنگام ترخیص حدود 40 تا 50 درصد افراد دچار درجات مختلف ازکارافتادگی می‌شوند.
سالانه حدود 10 هزار نفر فرد ازکارافتاده به جامعه اضافه می‌شود، چون از بروز سوختگی جلوگیری نمی‌کنیم. اما مساله همین‌جا به پایان نمی‌رسد. افزایش هزینه‌های درمان و بستری سوختگی و البته فرسوده و غیراستاندارد بودن تخت‌های سوختگی یک طرف دیگر ماجرایی است که باید بررسی شود.

بنا بر گفته رئیس هیات مدیره انجمن حمایت از بیماران سوختگی «کشور حتی یک تخت استاندارد سوختگی ندارد». این در حالی است که 40 سازمان با مساله سوختگی در کشور ارتباط دارند اما هیچ برنامه مدونی برای جلوگیری از افزایش سوختگی، ساماندهی به وضعت افراد دچار سوختگی و... در دستور کار نیست.
30 سال انتظار برای دسترسی به پانسمان‌های نوین
مهدی رفعتی، متخصص جراحی پلاستیک و سوختگی، دراین‌باره به تجارت‌نیوز می‌گوید: «متاسفانه بی‌توجهی به پیشگیری در امر سوختگی باعث شده آمار بیماران این بخش در کشور ما نسبت به استانداردهای جهانی بالا باشد. اما در عین حال نتوانسته‌ایم امکانات لازم برای درمان این بیماران را افزایش دهیم و از سوی دیگر نتوانسته‌ایم هزینه‌های درمانی آنها را کنترل کنیم.»
قیمت پانسمان‌ها از 100 تا 150 هزار تومان به بیش از 4 میلیون و 500 هزار تومان رسیده‌ است
او می‌افزاید: «استفاده از پانسمان‌های نوین در کشور ما تنها از طریق واردات امکان‌پذیر است. متاسفانه ما هنوز به فناوری تولید این پانسمان‌ها دست پیدا نکرده‌ایم و در واقع تولید آنها نیاز به صرف زمان زیادی دارد. از سوی دیگر واردات پانسمان با توجه به اینکه دیگر ارز ترجیحی به دارو و درمان تعلق نمی‌گیرد هزینه‌های سنگینی می‌طلبد.»
رفعتی می‌گوید: «پانسمان‌هایی که در گذشته بین 100 تا 150 هزار تومان قیمت داشتند الان به بیش از چهار میلیون و 500 هزار تومان رسیده‌اند.»
افراد بی‌بضاعت بیشتر دچار سوختگی می‌شوند
او در پاسخ به این سوال که آیا واقعاً آمارهایی که اعلام می‌شود از جمله اینکه رئیس انجمن حمایت از بیماران سوختگی می‌گوید اکثر افرادی که دچار سوختگی می‌شوند از قشر ضعیف جامعه هستند درست است یا نه می‌گوید: «قطعاً همین‌طور است! چراکه این افراد بیشتر از وسایل غیراستاندارد برای گرمایش و... استفاده می‌کنند؛ مثلاً آمار سوختگی در بین کودکان بیشتر به همین قشر کم‌بضاعت و افرادی که امکانات رفاهی درستی ندارند برمی‌گردد.»
رفعتی توضیح می‌دهد: «اغلب کودکانی که در خانه‌شان هنوز از چراغ‌های خوراک‌پزی برای پخت‌وپز استفاده می‌شود یا برای گرم نگه داشتن چای و آب از بخاری استفاده می‌کنند، امکان سوختگی به طور فزاینده‌ای افزایش پیدا می‌کند.»
چالش‌های دیگر بیماران سوختگی
او در بخش دیگری از صحبت‌های خود می‌گوید: «به غیر از استاندارد بودن تخت‌های سوختگی، فقر، مشکلات جسمی چسبندگی، خارش، اسکار، درد، نازیبا شدن قسمت‌های سوخته، مشکلات روحی و افسردگی به واسطه بروز بیماری و ایزوله شدن از چالش‌های اساسی بیماران سوختگی است؛ چراکه جامعه معمولاً رفتار خوبی با بیماران دچار سوختگی ندارد و حتی ممکن است به بیمار سوخته شغل هم ندهند.»
رفعتی ادامه می‌دهد: «بنا بر گفته بسیاری از افرادی که در بیمارستان‌های سوختگی فعالیت می‌کنند، به عنوان مثال اگر بیماری نیاز داشته باشد یک ماه از پماد سوختگی استفاده کند، حداقل هزینه برای سه روز استفاده که 50 گرم است، دو میلیون تومان می‌شود. معلوم است که اکثر افراد توانایی پرداخت چنین هزینه‌هایی را ندارند. در نتیجه به دلیل فقر از چرخه درمان خارج می‌شوند و همین مساله باعث ایجاد پوست اضافه در بیمار و بروز مشکلات حرکتی می‌شود.»
تخت‌های سوختگی کشور استاندارد نیست
این پزشک متخصص در جواب این سوال که آیا غیراستاندارد بودن تخت‌های سوختگی در بیمارستان‌های کشور را تایید می‌کند می‌گوید: «متاسفانه اکثر بیمارستان‌هایی که خدمات درمانی به بیماران سوختگی می‌دهند با این مشکل مواجه هستند. ضمن اینکه اگر قرار باشد این تخت‌ها تجیهز و نوسازی شوند هزینه گزافی برای بیمارستان دارند که اغلب به دلیل وجود مشکلات مالی در این بخش‌ها به‌سازی امکان‌پذیر نیست.» 
مساله مهم در درجه اول جلوگیری از بروز سوختگی در کشور است
رفعتی در پاسخ به این سوال که آیا آمار اعلام‌شده از سوی برخی مسئولان بیمارستانی در زمینه کمبود هزار تخت سوختگی در کشور را تایید می‌کند یا نه می‌گوید: «مساله مهم در درجه اول جلوگیری از بروز سوختگی در کشور است. ما اگر نتوانیم در این زمینه به‌درستی عمل کنیم، هزاران تخت سوختگی هم داشته باشیم با مشکل مواجه می‌شویم.»
او اضافه می‌کند: «این آمار الان چند سالی است از سوی فعالان حوزه بهداشت و درمان اعلام می‌شود اما هنوز هم بر این باورم که قبل از هر چیز باید استانداردهای اجباری برای ساختمان‌ها، خودروها، کارگاه‌ها و... در این زمینه گذاشته شود. ما باید آمار را کنترل کنیم.»
این پزشک متخصص توضیح می‌دهد: «طی چند روز گذشته رئیس بیمارستان سوانح و سوختگی شهید مطهری در مصاحبه‌ای اعلام کرد هزینه‌های درمانی بیماران 50 درصد و هزینه تجهیزات حداقل 100 درصد افزایش پیدا کرده است. حال با این اوصاف ما چطور می‌توانیم انتظار داشته باشیم که درمان افراد با هزینه بالا به‌درستی و با کیفیت مناسب انجام شود وقتی بیمارستان توان تامین هزینه‌های خود را ندارد؟»
پانسمان‌های نوین و پمادها تحت پوشش بیمه نیستند
رفعتی یک بار دیگر در پایان صحبت‌های خود به تجارت‌نیوز می‌گوید: «متاسفانه مساله بیمه نبودن بسیاری از درمان‌های بیماران سوختگی باعث می‌شود هزینه درمان آنها افزایش چشمگیری پیدا کند. وقتی بیمه‌ها پاسمان‌های نوین و اکثر پمادهای سوختگی را به بهانه اینکه خارجی هستند تحت پوشش قرار نمی‌دهند اختلال در امر درمان دیگر اجتناب‌ناپذیر می‌شود.»
هزینه 150 میلیون تومانی سوختگی در بیمارستان‌های دولتی
چند وقت پیش بود که رئیس جمعیت پیشگیری از سوختگی ایران به افزایش هزینه‌های درمان سوختگی اشاره کرد و گفت: اگر زمانی می‌گفتیم هزینه درمان سوختگی در بیمارستان‌های دولتی 50 میلیون تومان است، الان به بیش از 150 میلیون تومان افزایش یافته است. مساله اینجاست که شاید شیوع سوختگی در کشور افزایش پیدا نکرده باشد اما وضعیت درمان بسیار بدتر شده و سطح کیفیت و خدمات درمان سوختگی به طرز چشمگیری پایین آمده که البته نتیجه این اتفاق افزایش آمار مرگ‌ومیر بیشتر بیماران سوختگی است. البته افرادی هم که بعد از حادثه زنده می‌مانند باید با مشکلات بیشتری دست‌وپنجه نرم کنند.
حال سوال این است که وزارت بهداشت و درمان در مورد رفع مشکلات بیماران سوختگی چه طرح و برنامه‌ای دارد؟ از سوی دیگر چه میزان از اعتبار در نظر گرفته‌شده برای این وزارتخانه قرار است به بهبود کیفیت درمان و افزایش استاندارد تخت‌های سوختگی تعلق گیرد؟ چرا مسئولان وزارت بهداشت و درمان در این زمینه پاسخگو نیستند؟