بزرگنمايي:

پیام ویژه - آرمان ملی /متن پیش رو در آرمان ملی منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
احسان اسقایی| بعد از شهادت رئیس‌جمهور سیزدهم طبق قانون اساسی باید ظرف مدت 50 روز رئیس‌جمهور منتخب از سوی مردم برگزیده شود. از این رو تحرکات رسانه‌های مختلف برای معرفی نامزدهای احتمالی آغاز شده است. در این میان برخی از دولتمردان سیزدهم تمایلاتی برای تکرار دولت و در قدرت ماندن دارند. از این روکاندیداهای مختلفی از سوی این جریان خصوصا جریان انقلابی‌تر دولت سیزدهم مطرح می‌شوند. یکی از نامزدهای این جریان‌که سوابقی هم در عرصه دیپلماسی دارد؛ سعید جلیلی است که همواره به عنوان یکی از نامزدهای جریان انقلابی مطرح بوده است و چند باری نیز بخت خود را برای رئیس‌جمهور شدن آزموده اما نتوانسته به موفقیتی دست یابد.
رئیسی و جاماندن از دولت سیزدهم
 سعید جلیلی که مدتی است رخت تئوری پردازی بر تن کرده و برای بخشی از جریان انقلابی، تئوری‌هایی در ارتباط با حکومت اسلامی می‌پردازد، از سوی رسانه‌ها اما تئوریسین خود خوانده نام گرفته است. برخی بعد از در قدرت قرار گرفتن ابراهیم رئیسی از سپردن پرونده هسته‌ای به او خبر می‌دادند و حتی احتمال آن می‌رفت که وی دبیر شورای عالی امنیت ملی شود اما در نهایت یا او را به زمین بازی در دولت راه ندادند و یا او نخواست که در این دولت سمتی داشته باشد. از این رو وی در طول 3 سال گذشته کمتر رسانه‌ای شد و اگر هم سخنی گفته که نمود رسانه‌ای پیدا کرد، عموما پیرامون دیپلماسی با رویکرد انقلابی بود و حتی او چند باری هم در ارتباط با مذاکرات با غرب به گونه‌ای سخن گفت که برخی ادبیات او را بر خلاف روند مورد پیگیری دولت سیزدهم در عرصه دیپلماسی دانستند. او بسیار سخت بر دیپلماسی انقلابی پافشاری دارد به طوری که نه منتقد برجام بلکه از ابتدا هم مخالف سرسخت توافق وین بود. بر خلاف معاونش یعنی باقری کنی که در زمان تصویب برجام منتقدانه به توافق وین می‌نگریست و اکنون نیز مسئولیت پرونده هسته‌ای و مذاکرات غیر مستقیم با آمریکایی‌ها در ارتباط با لغو تحریم‌ها و احیای برجام را عهده دارد.
سودای هواداران جلیلی برای جلوس وی بر کرسی رئیسی
اکنون اما با وجود اختلاف‌ نظرهایی که سعید جلیلی با دیپلمات‌های دولت سیزدهم داشت برخی در این دولت در صدد هستند وی را نامزد تمام نمای خود و تنها فردی که می‌تواند مسیر رئیسی را ادامه دهد معرفی کنند. این دسته از افراد روی آرای تقریبا ثابت جلیلی که همان آرای همیشگی جریان سوپر انقلابی است حساب باز کرده‌اند تا شاید او بتواند از فضای سرد کنونی استفاده کرده و با تکیه بر همین آرا بتواند بر مسند ریاست قوه مجریه تکیه بزند. تحرکات این جریان در دولت سیزدهم عملا آغاز شده است چرا که شکی ندارد که هر فردی جز جلیلی بر مسند ابراهیم رئیسی تکیه بزند؛ آنها را کنار خواهد زد. محمد مهاجری درباره کاندیدا‌های درون دولت و نقش سعید جلیلی در این بین اظهار داشت: در دولت اینگونه نیست که عده‌ای فقط طرفدار مخبر و بذرپاش باشند، بلکه در دولت جلیلی هم طرفدار دارد. مهاجری تاکید کرد: الان نگران‌ترین افراد در دولت کسانی هستند که امام صادقی و طرفدار جلیلی‌اند. آن‌ها احساس می‌کنند که اگر غیر از جلیلی کسی رئیس‌جمهور شود باید دولت را ترک کنند.
در نهایت
واقعیت آن است که سعید جلیلی تنها در یک صورت می‌تواند رئیس‌جمهور شود و آن اینکه شورای محترم نگهبان سدها و موانع پیش‌روی او را بردارد. چرا که هم اکنون که نظام سیاسی ایران در اندیشه تعامل در عرصه جهانی برای کاهش تنش و در نهایت لغو تحریم‌هاست؛ هر رقیبی که در برابر او باشد به علت عملکردش در دولت محمود احمدی‌نژاد در عرصه مذاکرات هسته‌ای که موجب 6 قطعنامه فصل هفتمی علیه ایران شد، تلاش خواهد کرد که دستاوردهای منفی‌اش را به رخ او بکشد و آرای خود را با چالش مواجه کند. واقعیت آن است که ابراهیم رئیسی هیچ‌گاه سخنی در ارتباط با مذاکرات نگفت که بوی عدم تمایل وی به توافق نکردن بدهد اما سخنان جلیلی در ارتباط با مسائل هسته‌ای و عملکردش در پرونده هسته‌ای و دیدگاهش در ارتباط با دیپلماسی نشان دهنده آن است که وی در مسیری که نظام سیاسی ایران برای لغو تحریم‌ها ایجاد کرده، حرکت نمی‌کند. از این رو بعید به نظر می‌رسد که کل 5 میلیون رای ثابت نیروهای انقلاب آرای خود را در سبد او بریزند لذا جلیلی در یک انتخابات که رقابتی باشد با چالش‌های سختی روبه‌رو خواهد شد که این چالش‌ها مانع می‌شود که وی بر مستند مرحوم رئیسی تکیه زند.