بزرگنمايي:

پیام ویژه - خبرگزاری دانشجو /رسانه‌های صهیونیستی از خروج 3 بمب‌افکن B-2 آمریکا از پایگاه دیگو گارسیا خبر دادند؛ نشانه‌ای از تغییر رویکرد ترامپ در خاورمیانه تلقی می‌شود.
رسانه‌های صهیونیستی از خروج سه فروند بمب‌افکن B-2 آمریکا از پایگاه دیگو گارسیا در اقیانوس هند خبر داده‌اند؛ اقدامی که به‌گفته تحلیل‌گران ممکن است بیانگر نارضایتی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، از وضعیت کنونی در خاورمیانه باشد.
بن کسپیت، تحلیل‌گر روزنامه معاریو اسرائیل، در یادداشتی نوشت:«اسرائیل این فرصت را داشت تا کل خاورمیانه را به آتش بکشد، اما نتانیاهو مثل همیشه در حال تردید است.»
وی همچنین تأکید کرد که ترامپ اکنون از شرایط منطقه‌ای خسته شده و تصمیم گرفته بخشی از نیروهای راهبردی آمریکا را از منطقه خارج کند.
دیگو گارسیا؛ یکی از کلیدی‌ترین پایگاه‌های نظامی آمریکا
پایگاه دیگو گارسیا که در جزایر اقیانوس هند واقع شده، از دهه 1970 به‌عنوان پایگاه راهبردی آمریکا برای عملیات‌های نظامی در آسیا و خاورمیانه شناخته می‌شود.
این پایگاه دارای امکانات پیشرفته از جمله:
باندهای بلند برای بمب‌افکن‌های استراتژیک
اسکله‌های مجهز برای ناوهای جنگی
مراکز شنود و اطلاعاتی بسیار پیشرفته
انبارهای تسلیحات هسته‌ای و متعارف
آمریکا در هفته‌های گذشته، در واکنش به تنش‌های منطقه‌ای، شش فروند بمب‌افکن B-2 با قابلیت حمل سلاح هسته‌ای را در این پایگاه مستقر کرده بود. اما اکنون، به گفته منابع اسرائیلی، سه فروند از این بمب‌افکن‌ها منطقه را ترک کرده‌اند.
عقب‌نشینی یا تغییر راهبرد در قبال ایران
تصاویر ماهواره‌ای پیشین، از استقرار این بمب‌افکن‌ها به‌عنوان نشانه‌ای از آمادگی برای عملیات احتمالی علیه اهدافی در منطقه، به‌ویژه ایران یاد می‌کردند. اما خروج بخشی از این هواپیماها، در کنار روند مذاکره جدید میان آمریکا و ایران بر سر پرونده هسته‌ای، احتمال تغییر جهت در سیاست خارجی واشنگتن را تقویت کرده است.
هم‌زمان با این تحولات، اعلام شده که ترامپ در هفته آینده راهی خاورمیانه خواهد شد. نخستین مقصد او عربستان سعودی است و سپس به قطر و امارات متحده عربی سفر خواهد کرد. این سفر می‌تواند نقش مهمی در تعیین راهبرد نظامی و سیاسی آمریکا در منطقه داشته باشد.
در شرایطی که تحلیل‌گران صهیونیستی از ناامیدی ترامپ نسبت به رژیم اسرائیل و خاورمیانه سخن می‌گویند، خروج بمب‌افکن‌ها از دیگو گارسیا می‌تواند نشانه‌ای از پایان فاز تهدید و آغاز تمرکز بر دیپلماسی باشد — یا بالعکس، حرکتی تاکتیکی برای فریب طرف مقابل پیش از تصمیمی جدی‌تر.
بازار