بزرگنمايي:

پیام ویژه - روزنامه شهروند / کرونا که آمد باشگاه‌ها هم تعطیل شد. همان کافی بود که آمار چاقی و مشکلات ناشی از آن نیز افزایش پیدا کند. پزشکان بر این باورند که در دوران پساکرونا با موج زیادی از بیماری‌های دیابت و فشار خون که عدم‌فعالیت و چاقی می‌تواند عاملی برای آن باشد، روبه‌رو خواهیم شد. نکته قابل توجهی که در این میان به آن باید اشاره کرد و وحشت این ماجرا را بیشتر می‌کرد این است که این کاهش ورزش و فعالیت بدنی دختران را بیش از مردان تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. آمارها نشان داده است دختران نوجوان بیشتر از پسران در معرض ترک ورزش و دوباره بازنگشتن به آن هستند.
ورزش‌کردن نوجوانان تاثیر زیادی بر سلامت آنها در سال‌های آینده زندگی دارد. نوجوانانی که ورزش می‌کنند، در درس‌های خود نیز موفق هستند و اعتمادبه‌نفس بیشتری دارند. این در حالی است که ورزش‌نکردن دختران با بسته‌شدن مدارس و باشگاه‌ها منجر به آسیب بیشتری به این گروه از افراد می‌شود که در آینده به دلیل شرایط فیزیکی نیاز به سلامت بیشتری دارند و همچنین محسوس‌تر به نظر می‌رسد.
متخصصان بر این باورند نوجوانانی که ورزش می‌کنند، 24درصد بیشتر به صبحانه‌خوردن گرایش دارند، چهار برابر بیشتر به ورزش روزانه علاقه دارند، 23درصد کیفیت خواب بهتری دارند، 21درصد در مدرسه موفق‌تر هستند، 13درصد بیشتر دوره تحصیل خود را به پایان می‌رسانند و در کل در زمان باروری و زایمان نیز شرایط بهتری را از سایرین سپری می‌کنند.
 با این وجود دختران نوجوان کمتر از پسران ورزش می‌کرده و راحت‌تر ورزش را ترک می‌کنند که این موضوع می‌تواند به دلیل باورهای غلط جنسیتی باشد. اینکه ورزش تنها برای پسران است، باعث شده دختران دسترسی کمتری به ورزش داشته باشند. بسیاری از دختران نوجوان حمایت خانواده‌ برای ورزش‌کردن را ندارند و نباید از این موضوع غافل شد، به همین دلیل این وظیفه بر عهده جامعه و خصوصا مدرسه است که این موضوع را در رأس کارهای خود قرار دهد.
زهره اکبری، مدیر مدرسه ورزشی دخترانه است که چند سالی است در تهران فعالیت می‌کند. او بر این باور است که در مدارس خصوصا در دوران دبیرستان با مشکل حرکتی دختران روبه‌رو هستیم و این موضوع در آینده و برای مادرشدن آنها مشکل ایجاد می‌کند.
به اعتقاد اکبری دانش‌آموزان ما به شدت با مشکل حرکت روبه‌رو هستند که آثار آن پس از سن بلوغ به شدت نمود پیدا می‌کند و این در دورانی که کرونا بار سختی را روی دوش خانواده‌ها گذاشته است، پررنگ‌تر می‌شود. «در بحث سلامتی، این خودمان هستیم که باید به فکر خودمان باشیم. در بحث عدم‌تحرک دانش‌آموزان باید گفت بخش اعظم این مشکل به خانواده‌ها مربوط است. مادران کمتر اهل ورزش و حفظ سلامتی هستند که سبب می‌شود بچه‌ها خصوصا دخترها از مادران خود الگوبرداری و طبق سبک زندگی آنها رفتار کنند.»
او تاکید می‌کند که ورزش در دختران باید از سنین پایین شروع شود، زیرا این اتفاق می‌تواند در ذهن آنها نهادینه شود. در واقع اگر دختران از کودکی حتی در دوران قبل پیش‌دبستانی شروع به ورزش در حد پایه کنند، می‌توانند سلامت خود را در بزرگسالی تا حدودی تضمین کنند.
ورزش‌کردن در دختران می‌تواند زندگی روزمره و حتی شرایط روحی آنها را نیز تحت‌تاثیر قرار دهد و اگر این موضوع را از همین امروز شروع کنیم، می‌توانیم نتیجه آن را تا چند سال آینده ببینیم. این موضوعی است که اکبری به آن اشاره و تاکید می‌کند که ما در بُعد وسیعی از جامعه خصوصا زنان دچار مشکلات افسردگی هستیم که بخش اعظمی از آن را می‌توانیم با ورزش برطرف کنیم، موضوعی که کمتر به آن تاکید می‌شود. این در حالی است که اگر روی این موضوع سرمایه‌گذاری و فرهنگ‌سازی شود، می‌توان بخش اعظمی از مشکلات را برطرف کرد.
مدیر مدرسه ورزشی آذردخت بر این نکته صحه می‌گذارد که در دوران پساکرونا قطعا با مشکلات زیادی روبه‌رو خواهیم شد، زیرا کرونا هم مدارس را تعطیل کرد و هم بخش اعظمی از باشگاه‌ها مجبور شدند درهای خود را روی مخاطبان خودشان ببندند و در دوران پساکرونا با سونامی مشکلات جسمی و حرکتی روبه‌رو خواهیم شد.
او ادامه می‌دهد که می‌توانیم از این چالش خارج شویم. اگر این را بدانیم که هیچ چیز مانند ورزش نمی‌تواند شادابی و نشاط ما را تامین کند. برای آنکه دختران ما به ورزش‌کردن تشویق شوند کافی است مادران ورزش را شروع کنند. درست است که کرونا بسیاری از ما را ترسانده و باعث شده که بیشتر خانه‌نشین باشیم، اما با این وجود کافی است از ورزش‌های ساده مانند پیاده‌روی شروع کنیم و سبک زندگی درست را به کودکان خودمان یاد دهیم. در حال حاضر تعداد زیادی از افراد جامعه واکسیناسیون شده‌اند و این می‌تواند کمک‌کننده باشد. اما با این وجود همه ما می‌دانیم که کرونا وجود خواهد داشت و ما باید اصول زندگی درست در کنار کرونا را یاد بگیریم و به کار ببندیم. در واقع اولین قدم برای عبور از بیماری و شرایط بحران حذف ورزش نیست و این موضوع را باید به فرزندان نیز یاد داد.
زهرا سوری، کارشناس حوزه ورزش دختران نیز به «شهروند» توضیح می‌دهد که امروزه دختران نوجوان کمترین فعالیت را در جامعه دارند. در حالی که در کشورهای پیشرفته تغذیه خوب نیز از عوامل مهم است. چون یک دختر در دوران نوجوانی از هر زمان دیگری از زندگی (غیر از زمان نوزادی) رشد سریع‌تری دارد. در این دوره باید تغذیه و ورزش در دستور کار خانواده برای رشد بهتر فرزندان قرار بگیرد، اما این موضوعی است که در بسیاری از خانواده‌ها آن‌طور که باید رعایت نمی‌شود.
او با تاکید بر اینکه هنوز هم نگاه سنتی در بسیاری از خانواده‌ها حاکم است و بسیاری از خانواده‌ها کمتر به وضعیت سلامت بچه‌های خود اهمیت می‌دهند، ادامه می‌دهد: «کشور ما یکی از بالاترین آمارها را در ابتلا به بیماری‌های قلبی دارد که بیشترین عامل آن به چاقی و عدم‌تحرک مربوط است. اگر دختران ما یاد بگیرند از کودکی ورزش کنند، می‌توان تا حدود زیادی عوامل خطرساز قلبی-عروقی را بهبود بخشید و این در حالی رخ می‌دهد که سلامت روان نیز به طور حتم در بین زنان و دختران ما نهادینه ‌شود.
کودکی فعال می‌تواند پایه و اساس آمادگی جسمانی در طول عمر باشد. این موضوعی است که سوری به آن اشاره و تاکید می‌کند که فعالیت فیزیکی و تمرین منظم در دوران کودکی و نوجوانی با افزایش محتوای مواد معدنی و جرم استخوان همراه است و برای ورزش در دوران کودکی کافی است به ورزش‌های پایه توجه کرد.
او با تاکید بر اینکه باید دختران به ورزش‌کردن تشویق شوند، ادامه می‌دهد که یکی از راه‌هایی که می‌توان ورزش را برای بچه‌ها جذاب کرد، خانوادگی‌کردن ورزش است. در صورتی که خانواد‌ه‌ها تلاش کنند که فعالیت ورزشی را با هم انجام دهند، این برای بچه‌ها نیز جذاب‌تر می‌شود و از انجام آن با یکدیگر لذت می‌برند. اما این را هم باید در نظر گرفت که برای ورزش‌کردن نیاز به هیچ کار خاصی نیست و بهتر است ورزش را از پیاده‌روی شروع کرد.
سوری تاکید می‌کند که حتی اگر مدارس نیز بازگشایی شوند، با توجه به اینکه دانش‌آموزان روزانه چند ساعت در کلاس‌های درس روی نیمکت می‌نشینند، حتی اگر نوع نشستن مناسب باشد و نیمکت نیز مطابق استاندارد باشد، در آنها احساس خستگی فیزیکی به وجود می‌آید و چنانچه نوع نشستن مناسب یا نیمکت مطابق استاندارد نباشد، در بلندمدت موجب اختلالات ساختاری می‌شود، به همین دلیل باید به بحث ورزش در مدارس نیز توجه کرد.
سال‌ها قبل زنگ ورزش نخستین گزینه برای حذف و جایگزینی برای درس‌های ریاضی و علوم بود که به نظر می‌رسید نیاز به تقویت دارند. اما سوری بر این باور است که تجربه نشان داده است که سلامت جسمی و روحی بسیار مهم‌تر و کاربردی‌تر از درس‌هایی است که سال‌ها سبب حذف زنگ ورزش شدند، البته این اتفاق برای پسرها کمرنگ‌تر بود، زیرا ساعت‌ها فوتبال بازی‌کرن در حیاط مدرسه یا کوچه می‌تواست کم‌تحرکی در مدرسه و زنگ ورزش را جبران کند.
او معتقد است که چه مدارس باز شوند و چه بسته باشند، خانواده‌ها بحث ورزش دختران‌شان را در اولویت قرار دهند تا در آینده مدام درصدد حل مشکل چاقی یا مشکل حرکتی فرزند خود نباشند.