بزرگنمايي:

پیام ویژه - اعتماد /متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و بازنشر آن در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
تجمع اعتراضی کشاورزان و شهروندان اصفهانی اگرچه رویدادی تلخ و نشان‌دهنده اوضاع نابسامان این گروه از شهروندان ایرانی بود اما تجربه خاص برگزاری این تجمع‌های اعتراضی از برخی جهات دلگرم‌کننده و امیدبخش بود. تجمع‌هایی که به‌رغم آنکه چندین شبانه‌روز همراه با تحصن معترضان و با محوریت موضوعی بسیار حساس همچون آب و خشکی زاینده‌رود برگزار شد اما نه‌تنها در فضایی آرام و به‌ دور از تنش و تشنج ادامه یافت، بلکه حتی برخلاف تجارب سال‌های گذشته، معترضان با آگاهی از هرگونه قومیت‌گرایی و رفتار قومیت‌زده پرهیز کردند و جالب‌تر آنکه همزمان شهروندان استان‌های همجوار نیز وقتی در واکنش به تجمع اصفهانی‌ها به خیابان‌ها آمدند، آن‌طورکه در شهرکرد شاهد بودیم، به‌ صراحت در شعارهای‌شان از این گفتند که هیچ ضدیت و عداوتی با هموطنان اصفهانی ندارند و فراتر از این، حتی مشکلی با انتقال آب به اصفهان جهت مصارف خانگی و استفاده به‌ منظور آب شرب ندارند و تنها وقتی معترض خواهند بود که آب برای مصارف صنعتی به اصفهان منتقل شود.
این اوضاع آرام اما ناگهان ظرف 24 ساعت تغییر کرد و حالا نه‌ تنها ناآرامی‌هایی در اصفهان گزارش شده، بلکه برخی منابع از جراحت بعضی معترضان و شهروندان حاضر در این تجمع‌ها خبر داده‌اند. این درحالی بود که به ‌باور بسیاری از ناظران یکی از دلایل آرامش تجمع‌های چندروزه و تداوم آن بدون خسارت جانی و مالی، علاوه بر رفتار مسالمت‌آمیز و توام با آرامش شهروندان معترض، برخورد منطقی نیروهای انتظامی و امنیتی با این تجمع‌ها بوده است. این درحالی بود که پیوستن شهروندان به کشاورزان معترض و طرح مطالبه جداگانه آنان در خصوص خسارت‌هایی که در پی کم‌آبی زاینده‌رود زندگی شهری را نیز با مشکل مواجه ساخته، از جمله دیگر نکات مثبت در این تجمع‌های اعتراضی بود. هرچه بود اما روز گذشته در شرایطی که به نظر می‌رسد اوضاع اصفهان برخلاف چندین روز نخست تجمع کشاورزان و شهروندان اصفهانی چندان آرام نیست، محمدرضا عارف در یادداشتی اینستاگرامی با اشاره به بحران آب در کشور و اعتراض‌ صورت‌گرفته در این خصوص پیشنهادهایی را برای برون‌رفت از این بحران ارایه کرده است. رییس فراکسیون امید مجلس دهم با تاکید بر نقش «نامدیریتی‌ها و انحراف از منطق مصالح ملی در سالیان اخیر»، آورده است: «اگر منافع و مصالح ملی در سالیان اخیر کانون سیاست‌ورزی حاکمیت قرار می‌گرفت و منتخبان واقعی ملت بر مصدر امور قرار می‌گرفتند، در برابر نهادهای منتخب ملت سنگ‌اندازی نمی‌شد، نخبگان ایرانی در بخش‌های مختلف اجازه می‌یافتند به ساختار حاکمیت ورود کرده و تصمیم و تدبیر در سطوح مختلف با محوریت دانش و تجارب بشری و براساس اراده عمومی ایرانیان می‌بود، با انباشت بحران‌های مختلف مواجه نبودیم.» عارف با تاکید بر لزوم سیاست‌ورزی و تعیین خط‌ومشی بر پایه منافع و مصالح کلان ملی، عامل تعیین‌کننده این منافع و مصالح ملی را «اراده شهروندان ایران‌زمین» خوانده و عدول از این اصل بنیادین را عامل تشدید مخاطرات عنوان کرده است. او که معتقد است «نه باید بر تصمیمات اشتباه گذشته درخصوص آب پافشاری کنیم، نه جدال‌های منطقه‌ای را با امنیتی کردن و دوقطبی‌سازی‌های کاذب شکل دهیم» تاکید کرده که باید «با منطق ملی، اصول زیست‌محیطی و اصلاح امور براساس اولویت‌های مهم‌تر، عمق بحران را شناخته و تصمیمات‌مان، پاسخ به جوانب گوناگون آن و به‌ دور از تعصبات گوناگون باشد.» عارف در پایان پیشنهاد کرده که «علاوه بر تغییر رویکرد کلان حاکمیت نسبت به مسائل و مواجهه صبورانه با اعتراض مردم، جمعی از نخبگان دانشگاهی در حوزه آب، محیط‌زیست، سیاست، جامعه‌شناسی، امنیت و... درخصوص مولفه‌های بحران و راه‌های برون‌رفت از آن و جلوگیری از ویرانی آوار این بحران تدبیر و تصمیمی عالمانه را روی میز حاکمیت بگذارند.»