بزرگنمايي:

پیام ویژه - آرمان ملی /متن پیش رو در آرمان ملی منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
سیدحسن موسوی چلک رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران
اگر نیم نگاهی به واکنش‌هایی که در چند سال اخیر نسبت به وضعیت اجتماعی، فرهنگی در جامعه توسط گروه‌ها و انجمن‌ها و صاحبنظران مختلف داده شده بود، داشته باشیم و در همین روزنامه بارها و بارها بنده یا اساتید و کارشناسان دیگر این موضوع را هشدار داده بودند که این وضعیت اجتماعی- فرهنگی آبستن یکسری حوادثی است. طبیعتا یک بخش به مشکلات اقتصادی برمی‌گردد که در سال 98 اگر به‌خاطر داشته باشید، مطالبات اصلی بود. کارگران، بازنشستگان به شرایط سخت اقتصادی با افزایش یکباره قیمت بنزین و فشاری که به مردم وارد شد، گرچه بعدها همین مطالبات اقتصادی هم به نوعی به مطالبات سیاسی منجر شده بود اما ما در حوزه اجتماعی به واسطه حوزه‌های کاری که داریم، فقر را می‌دیدیم و لمس می‌کردیم و عوارض فقر را در حوزه ارتکاب جرائم، طلاق، خشونت و موضوعات دیگر مشهود بود. اما مطالبات مردم در چند سال اخیر در کنار اقتصاد، تغییراتی هم کرده که آن تغییرات حول مطالبات دیگری دور می‌زند. اما اگر شعارهایی که بعضا داده می‌شود را تحلیل کنیم، پیام‌هایی مستقیم از جنس مطالبات اقتصادی نیست. اینها بارها و بارها هشدار بود و به شکل‌های مختلف مطرح شده بود که اگر تدبیر و بازنگری نکنیم، می‌تواند این شرایط را به دنبال داشته باشد. همان‌طور اگر خاطرتان باشد در انتخابات ریاست‌جمهوری آقای رئیسی روی مهم نبودن موضوع گشت ارشاد برای مردم صحبت کردند و برخی کاندیداهای دیگر هم تقریبا نیم نگاهی اینگونه داشتند. اما در شرایط یکسال گذشته شرایط اقتصادی بهتر نشد و از آنطرف فشار آوردن روی موضوعاتی از قبیل اجرای گشت ارشاد که موضوع چالش برانگیزی بوده و حتی می‌بینیم که بین مسئولان و کارشناشان حوزه‌های مختلف روی بودن یا نبودنش اختلاف نظر وجود دارد. پافشاری و فشار بیش از حد در شرایطی که حال اقتصاد خوب نشد و اجرای این طرح که امنیت اخلاقی یا گشت ارشاد نامیده می‌شود، با اتفاقی که برای خانم امینی افتاد، تلنگری بود گویی که انگار منتظر یک جرقه بودند که خواسته‌هایشان را به این شکل مطرح کنند. شاید، شاید، شاید ما اگر صدای نسل جدید را بهتر می‌شنیدیم و یا الگوهای سنتی برای نسل جدید که مال زمانه قبل نیستند را می‌شنیدیم و در قوانین، شیوه‌ها، رفتارها و ساختارها بازنگری می‌کردیم، این وضعیت را در جامعه خود شاهد نبودیم. لذا به نظر می‌رسد شرایط به گونه‌ای دارد پیش می‌رود که به نوعی افزایش خشونت و افزایش هزینه‌هایی که مردم در نهایت در ماجرای تخریب اموال و غیره باید بیردازند را خواهیم داشت. شاید لازم باشد یک تغییری در برخی سیاست‌ها و استراتژی‌های دولت در این حوزه انجام پذیرد. طبیعتا ادامه این شرایط هزینه‌های زیادی را به جامعه تحمیل می‌کند. از این رو باید همه جوانب کار بررسی شود و همه صداها شنیده شود و این را بپذیریم که آرمان‌های نسل امروز مثل نسل اول انقلاب نیست. ما این را در رفتار مردم، در نیازها و خواسته‌هایی که جوانان دارند می‌بینیم.