بزرگنمايي:

پیام ویژه - اطلاعات / « مجمع عمومی سازمان ملل و بحران توزیع قدرت! » عنوان ستون "محک" در روزنامه اطلاعات به قلم ابوالقاسم قاسم زاده است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
هر ساله با تشکیل مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک و سخنرانی‌های سران دولت‌ها از کشورهای عضو این سازمان می‌توان دریافت جهان و ملت‌ها در چه شرایطی بسر می‌برند. روال گذشته از برگزاری مجمع عمومی سازمان ملل نشان می‌دهد که به‌صورت کلی و عمومی، نظم دوقطبی شرقی و غربی در جهان، سیمای سیاست‌ورزی و مدیریت کلان همچنین مشکلات و یا بحران‌های گوناگون اعم از سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و نیز موضوع حقوق بشر از سوی دولت‌های حاکم را در کنار نقدها و ارائه راهکارهایی برای آینده، نمایش می‌داد. سکوی سخنرانی سازمان ملل در نیویورک و در مجمع عمومی آن اگرچه هیچگاه قدرت اجرایی و یا تصحیح فوری سیاست‌ها در جهان را نداشته، اما همواره در دو بخش به‌طور نسبی موفق بوده است. اول، تبادل نظر و ارائه راهکارها برای تعدیل اختلافات و ممانعت از ادامه تشدید بحران‌ها و دوم، ایجاد فضایی برای گفتگوهای دولت‌ها و کشورها در راستای تعدیل اقدام و تصمیم‌گیری‌های هر دولت بر پایه حراست از منافع خاص خود.
بر این اساس تاریخچه تشکیل مجمع عمومی سازمان ملل با سخنرانی‌ها و گفتگوهای سران دولت‌ها در نیویورک، اغلب روزنه‌های امید به آینده را نشان می‌داد؛ حتی در دورانی که جنگ‌های خاص در مناطقی از جهان ادامه داشت. همچون، جنگ اعراب و اسرائیل، یا جنگ ویتنام و یا نمونه‌های دیگر از بحران‌هایی که اغلب کشورها و دولت‌ها درگیر آن بودند، مانند بحران آب و هوایی و یا ظهور و بروز «قحطی»‌ در تأمین مواد غذایی در بخشی و یا ناحیه‌ای از جهان و …
به عبارت دیگر همه ساله با تشکیل مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک تبادل نظرها جای تنافر نظرها را می‌گرفت و از درون سخنرانی‌های سران کشورها، بخصوص رؤسای جمهور آمریکا و روسیه و در سالهایی چین و رؤسای کشورهای اروپایی و یا کشورهای صاحب انرژی نفت و گاز و گفتگوهای سران دولت‌ها در نیویورک، در نهایت مردم جهان شاهد تعدیل در بیان مواضع جنگ‌طلب و تقابل نظامی ویرانگر از سوی قدرت‌های تعیین‌کننده در جهان می‌شدند. اما امسال تشکیل مجمع عمومی سازمان ملل نشان داد که جهان نه تنها در بحران‌های گوناگون گرفتار شده است، بلکه به جای تلاش برای یافتن راه حل‌های معقول همچنان روال نبرد قدرت، حتی در درون سازمان ملل و از پشت تریبون سخنرانی‌های سران دولت‌ها ادامه داشت.
در چنین فضایی از واقعیت‌ها در روابط دولت‌ها در جهان که عضو رسمی سازمان ملل متحد نیز هستند، دبیرکل این سازمان با سخنرانی خود نه تنها امیدی را برای آینده‌ای بهتر و رسیدن به تفاهم سیاسی و صلح بجای جنگ را نشان نداد، بلکه نسبت به آینده ادامه کار نهاد سازمان ملل و قدرت مدیریت اجرایی آن نیز بسیار ناامید بود و چندبار تهدید جنگ اتمی را جدّی و امکان‌پذیر خواند!
از آغاز جنگ در اوکراین و در ادامه بحران آفرینی دولت بایدن در دریای چین و موضوع مالکیت سرزمینی چین در تایوان، چند بار در «محک» نوشته شد که مهمترین پی‌آمد این جنگ، به‌هم خوردن توازن قدرت در روابط سه قدرت بزرگ جهانی، آمریکا، روسیه و چین است. اولین نشانه‌های آن اکنون در شورای امنیت سازمان ملل که بالاترین و مهم‌ترین نهاد تشکیلاتی این سازمان است، دیده می‌شود. این واقعیت را اغلب اساتید و کارشناسان روابط بین‌المللی در دانشگاه‌ها با «زایش شرایط نوینی در توزیع قدرت در سطح جهان» شرح می‌دهند. دبیرکل سازمان ملل نیز در سخنان خود در آغاز تشکیل مجمع عمومی سالانه در نیویورک گفت: «… اکنون سازمان ملل در بزرگترین بحران و بهم‌ریختگی در طول تعریف تاریخی خود برای ادامه استقرار «نظم جهانی»‌ قرار گرفته است.» و هشدار داد: «… خطر جنگ اتمی جدّی است و جهان را تهدید می‌کند!» 
با نگاه به چنین فضایی از پیچیدگی‌های بحران در بحران و تشدید آن در سطوح منطقه‌ای و جهانی است که یکی از استادان روابط بین‌الملل ما در «روزنامه اطلاعات» دوشنبه 28 شهریور 1401، نوشته است: «… در این نشیب و فرازها، شاهد دگرگونی و زایش شرایط نوینی در توزیع قدرت در سطح جهانی هستیم. فهم و ادراک توزیع قدرت نوین در جهان، خود موضوعی پیچیده و چند لایه است. اما آنچه که روشن می‌باشد، ما شاهد ترکیب و همزمانی از قطب‌های کهن و پیدایش قطب‌های نوین هستیم. نمی‌توان گفت تمامیت قطب‌بندی‌های گذشته از بین رفته‌اند و می‌بینیم که قطب‌های کهن درصدد بازی‌سازی و بازیابی خودند و مشاهده می‌کنیم که قطب‌های جدید و متفاوتی در حال شکل‌گیری‌اند.» 
استاد روابط بین‌الملل در یادداشت خود نتیجه می‌گیرد که: «… درک این پویایی آنگونه که هست، چون با پدیده‌هایی مثل تعادل قوا، ثبات، نظم و بی‌نظمی و جنگ و صلح پیوند خورده‌اند. برای همه کنشگران مهم است، فراتر نه فقط قطب‌های قدرت در حال دگرگونی‌اند، مفهوم قدرت و مفهوم قطبیت جهان نیز در حال تغییر است…»
مجمع عمومی سازمان ملل در شرایط بحرانی توزیع قدرت چه در سطوح منطقه‌ای و چه در سطح روابط کلان بین‌المللی تشکیل شده است. سکوی سخنرانی‌ها و یا ملاقات‌های سیاسی دو جانبه سران دولت‌ها همچنان انجام می‌پذیرد و همچون گذشته نیویورک «مقر سازمان ملل» محل سخنرانی سران کشورها و ملاقات‌های دوجانبه دیپلماتیک رسمی است، اما در جهانی که دچار بحران توزیع قدرت و جنگ است، شاخص واقعی از تشکیل مجمع عمومی سازمان ملل، همان است که دبیرکل این سازمان به سران جهان و کشورهای عضو این سازمان گفت: «اکنون سازمان ملل در بزرگترین بحران و به‌هم ریختگی در طول تعریف تاریخی خود قرار گرفته است!»