چاپ

پیام ویژه - وطن امروز / « شکست دشمن در جایگزین‌سازی برای جمهوری اسلامی » عنوان یادداشت روزنامه وطن امروز به قلم علی‌اکبر غلامی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
14 خرداد رهبر حکیم انقلاب در قسمتی از سخنرانی‌شان در سی‌وچهارمین سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی رحمه‌الله‌علیه، به مساله امید در میان مردم ایران اشاره کردند و فرمودند: «آنچه من به ملت ایران، به شما جوان‌های عزیز عرض می‌کنم، این است: من می‌گویم هر که ایران را دوست دارد، هر که منافع ملی کشور را دوست دارد، هر که بهبود اوضاع اقتصادی را دوست دارد، از مشکلات اقتصادی و معیشتی رنج می‌برد و می‌خواهد آن را اصلاح کند، هر که به دنبال جایگاه باعزت ایران در نظم جهانی پیش رو است، هر که این چیزها را دوست دارد، باید برای ترویج ایمان و ترویج امید در ملت تلاش کند؛ این وظیفه است؛ این وظیفه همه ما است؛ این همه حرف من با نخبگان، با هسته‌های انقلابی، با مجموعه‌های سیاسی، با همه آحاد مردم متعهد است. باید همه ما تلاش کنیم در این کشور ایمان و امید زنده بماند».
اما چرا رهبر بزرگوار انقلاب به صورت مداوم به موضوع امید اشاره می‌کنند و تأکید بر عنصر امید دارند؟
1- یکی از عواملی که دشمن - بویژه ضدانقلاب- به واسطه کاهش امید پیگیری کرده و می‌کند، تاکید بر این ادعاست که جایگزینی برای جمهوری اسلامی وجود دارد و مردم باید به این نتیجه برسند که اگر حمایت خود از حاکمیت اسلام را رها کنند، حتماً می‌توانند به گزینه جایگزین جمهوری اسلامی فکر کنند؛ لذا در این مسیر بیش از پیش، بر مشکلات و نواقص جمهوری اسلامی دست می‌گذارند اما نکته‌ای که در این میان به آن توجه نمی‌شود، محاسبه غلط دشمن نسبت به فهم و بصیرت مردم ایران است، ایرانیان در سال‌های بعد از انقلاب نشان داده‌اند با وجود تمام انتقادات نسبت به مسؤولان و حتی نسبت به کلیت حاکمیت، با مفهوم و واقعیت ایران ارتباط عاطفی و عقلی دارند و می‌دانند ایرانی بعد از جمهوری اسلامی متصور نیست، کما اینکه در آشوب‌های سال گذشته، افرادی دور یکدیگر جمع شدند و به ظاهر ائتلاف کردند که به صراحت حرف از تجزیه ایران می‌زنند، لذا دشمن به واسطه گسترش بذر ناامیدی، به دنبال ایجاد جایگزین مجازی در اذهان مردم است که الحمدلله این اتفاق به واسطه عقل و فهم ایرانیان، نیفتاده و نخواهد افتاد.
2- پافشاری دشمن روی موضوع کاهش امید، برای درگیر کردن نسل جوان با موضوع پیشرفت در کشور و نگران کردن و ناامیدسازی نسل جوان نسبت به آینده کشور است، لذا تمرکز خود را بیش از گذشته، روی نسل جوان و نوجوان اعم از دانش‌آموزان، دانشجویان و نخبگان قرار داده است تا به واسطه تغییر نسل نوجوان و جوان ایرانی، ریل‌گذاری برای تغییر اذهان نسبت به جایگزین‌سازی بعد از انقلاب اسلامی را تسهیل کند، از این رو تمام مراکز غرب دست به دست هم داده‌اند تا در موضوع مهاجرت نخبگان ایرانی، از هیچ تلاشی برای سیاه‌نمایی دریغ نکنند. از سوی دیگر، به واسطه اساتید غربگرا و عوامل نفوذی، آماده‌سازی ذهنی نخبه ایرانی را دنبال می‌کنند و شرایط را برای مهاجرت افراد فریب‌خورده مهیا می‌کنند. در کنار این روند اما رویش‌ها در جمهوری اسلامی نشان داده است جوان نخبه ایرانی، علم و پیشرفت کشور را در دستانش گرفته و به راه خود ادامه می‌دهد، این اعتقاد هم در میان جوانان مدافع حرم خود را نشان می‌دهد و هم در عرصه مسائل علمی، نظامی و صنعتی.
3- در کنار 2 مصداق فوق، یکی دیگر از مصادیق کاهش امید در جهت متوقف کردن نسل جوان ایرانی، القای بن‌بست و یأس‌آلود کردن فضای پیش رو توسط افرادی است که روزگاری در این کشور در مناصب بالای حکومتی و دولتی حضور داشته‌اند و به واسطه عدم اعتقاد و ایمان به قدرت ملت ایران، همانند حاکمان غاصب قبل از انقلاب، قدرت دشمن را از هر نظری بیشتر از قدرت مردم ایران می‌دانند و روزگاری اعلام می‌کنند آمریکا اگر بخواهد با فشار دادن یک دکمه می‌تواند تمام تسلیحات ایران را نابود کند، روزگاری می‌گویند ایرانی در صنعتی جز آبگوشت بزباش و قرمه‌سبزی، در هیچ تکنولوژی‌ای تولید رقابتی و برتر نخواهد داشت، روزگاری می‌گویند به برجام نگویید عهدنامه ننگین ترکمانچای و امروز از ننگنامه ترکمانچای حمایت می‌کنند؛ این دسته از افراد همانند سرباز بی‌مزد و مواجب برای دشمن فعالیت می‌کنند؛ اگر حسن ظن داشته باشیم، باید بگوییم این دست افراد از روی احساس - و نه عقل - به صورت غیرمستقیم تبدیل به مهره نفوذ شده‌اند تا امید در میان نسل جوان ایرانی را از بین ببرند و خواسته یا ناخواسته، در مسیر خیانت به مردم ایران قرار گرفته‌اند.