چاپ

پیام ویژه - وضعیت سرخابی‌ها در این روزها اصلا مساعد نیست و هواداران دو تیم هر روز اخبار نگران‌کننده‌ای از شرایط باشگاه خود می‌شنوند.
به گزارش مشرق، دعوا و جدال وزارت ورزش و سازمان خصوصی‌سازی برسر هیات‌مدیره دو باشگاه و تغییرات آن هر روز ابعاد تازه‌ای به‌ خود می‌گیرد و هنوز هم مشخص نیست آیا پس از دو بار تعویق مجامع دو باشگاه، بالاخره فردا این طلسم شکسته می‌شود یا اینکه بلاتکلیفی این دو تیم پرطرفدار همچنان ادامه خواهد داشت. دو تیمی که هر کدام شرایط کاملا متفاوتی دارند و برخلاف استقلال که در این فصل سه مدیرعامل و سرپرست مدیرعاملی به خود دیده و فاصله زیادی با ثبات دارد و نیاز دارد تا با تغییرات در هیات‌مدیره پرایرادش، نفرات جدیدی به‌جای آنها منصوب شوند، پرسپولیس با کسب دو جام و به پایان رساندن فصلی موفق نیاز به ثبات و آرامش دارد اما ظاهرا فعلا قرار نیست چنین اتفاقی رخ دهد. عجیب اینکه در چنین شرایطی اخباری مبنی‌بر احتمال کنار رفتن مدیرعامل و سرمربی قرمزها به گوش می‌رسد که می‌تواند وضعیت را برای این تیم که قرار است به‌زودی در لیگ قهرمانان آسیا حاضر شود، دشوار کند.
استقلال: نیازمند تغییرات
استقلال این روزها نه مدیرعامل دارد و نه سرمربی و در چنین اوضاعی مشخص نیست استارت فعالیت‌های نقل و انتقالاتی آنها چه زمانی زده خواهد شد. حجت کریمی به‌عنوان سرپرست مدیرعاملی طی روزهای گذشته وعده‌هایی داده که هنوز هیچ‌کدام آنها محقق نشده است. درحالی‌که طبق وعده او قرار بود سرمربی جدید این باشگاه تا روز پنجشنبه گذشته انتخاب و معرفی شود اما هنوز پس از گذشت 48 ساعت هنوز اتفاقی در این زمینه رخ نداده است. معلوم نیست جانشین ریکاردو ساپینتو قرار است داخلی باشد یا خارجی و هر روز نام‌های مختلفی در این زمینه به گوش می‌رسد. استقلال اگر می‌خواهد فصل بعد هم مدعی قهرمانی باشد باید هرچه زودتر تکلیف نیمکتش را مشخص کند، اما سوال اینجاست که در شرایط کنونی کدام گزینه بیشتر می‌تواند به این تیم کمک کند. تردیدی نیست که به خدمت گرفتن سرمربی صاحب سبک و موفق خارجی گزینه‌ای ایده‌آل برای آبی‌ها خواهد بود. مدیران باشگاه اگر به‌دنبال این هستند که فصل بعد تیم‌شان در بین مدعیان قرار گیرد و توان رقابت با رقبا را داشته باشد باید به‌جای مذاکره با مربیانی که رزومه چندان خوبی در باشگاه‌های خارجی ندارد و از دست دادن زمان باید سراغ نفراتی بروند که توان هدایت تیمی بزرگ و پرهوادار همچون استقلال را دارند و می‌توانند وزن نیمکت تیم را بالاتر ببرند. در غیر این صورت رفتن به سراغ گزینه‌های داخلی می‌تواند منطقی‌تر باشد. درحالی‌که آبی‌ها در سال‌های اخیر مربیان زیادی را به فوتبال ایران معرفی کرده‌اند اما شاید انتخاب گزینه از بین آنها در روزهای اخیر کمی با محدودیت روبه‌رو باشد؛ چراکه برخی از این نفرات همچون قلعه‌نویی، عنایتی، رحمتی و سایرین که معمولا گزینه‌های کلاسیک این باشگاه هستند در تیم‌های دیگر مشغول کارند. در این میان بازگشت فرهاد مجیدی می‌تواند اتفاقی ایده‌آل برای هواداران تیم باشد؛ چراکه او با قهرمانی بدون باخت در لیگ رکوردی تاریخی را از خود به‌جای گذاشت و شناخت خوبی هم از تیم دارد، اما مشکل اینجاست که او با توجه به حضور در اتحاد کلبا امارات گزینه در دسترسی برای این تیم نیست. نفر بعدی در این فهرست جواد نکونام است که او هم اگرچه این روزها نامش خیلی جدی مطرح شده است اما شاید برخی مشکلات غیرفوتبالی باعث شده تا از نیمکت استقلال دور شود. انتخاب او به‌عنوان جانشین ساپینتو بیشتر نه‌تنها از نظر فنی می‌تواند به این تیم کمک کند بلکه گامی مثبت در مسیر عادی‌سازی شرایط در جامعه نیز تلقی می‌شود. البته همان‌طورکه پیش از این تاکید شد حضور مربی خوب خارجی می‌تواند در اولویت باشد، اما اگر قرار است یک مربی معمولی غیربومی سکان هدایت تیم را برعهده بگیرد و بخشی از شروع فصل را برای آشنایی با شرایط و فضای تیم و فوتبال ایران از دست بدهد منطقی‌تر انتخاب یک ایرانی خواهد بود.
پرسپولیس: نیازمند ثبات
هرچقدر آبی‌های پایتخت نیاز به تغییرات گسترده در بخش مدیریت و کادرفنی خود دارد، پرسپولیس به همان میزان باید با ثبات و با کمترین تغییرات به کارش ادامه دهد تا بتواند موفق باشد. هواداران قرمزها به لطف دو قهرمانی در این فصل از عملکرد باشگاه محبوب خود و مدیریت و سرمربی آن رضایت کامل دارند و به همین دلیل شایعات اخیر مبنی‌بر جابه‌جایی‌ها آنها را به‌شدت نگران کرده است. هم رضا درویش و هم یحیی گل‌محمدی به‌خوبی از عهده فصل دشواری که داشتند برآمده و در هر دو جام سربلند بودند. البته مدیریت باشگاه اگرچه در بحث تامین منابع مالی مشکلاتی داشت اما درنهایت برخلاف رقیب سنتی توانست با حاشیه کم فصل را به پایان برساند. البته شاید سررسید زمان بازپرداخت وام‌ها و قرض‌های باشگاه در ماه‌های آینده برای این باشگاه دردسرساز شود، اما حداقل در شرایط فعلی نمی‌توان خیلی به مدیریت باشگاه خرده گرفت. گل‌محمدی نیز اگرچه در مصاحبه‌هایش از خستگی و نیاز به استراحت گفته اما به نظر می‌رسد او بیشتر هدفش ناز کردن برای گرفتن امتیازات بیشتر از باشگاه است و تمایل قلبی‌اش ادامه همکاری با قرمزهاست. درنهایت باید این نکته را درنظر گرفت که یحیی آلترناتیو داخلی مهمی ندارد و اگر درنهایت تصمیم به قطع همکاری با او گرفته شود سرخپوشان باید به سراغ گزینه‌های خارجی بروند که ایده‌آل‌ترین آنها برانکو خواهد بود، اما مشکل اینجاست که بعید است او قید حضور در جام ملت‌ها به همراه عمان را زده و به پرسپولیس برگردد. به همین دلیل حفظ یحیی می‌تواند عاقلانه‌ترین و فنی‌ترین تصمیم در برهه کنونی باشد.