بزرگنمايي:

پیام ویژه - روزنامه سازندگی /متن پیش رو در سازندگی منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
در فضای پرتنش و پیچیده امروز ایران، جایی که نمایندگان مجلس میان وظیفه نظارت و ملاحظات سیاسی گرفتار آمده‌اند، دیروز یکی از نمایندگان شناخته ‌شده مجلس، صدای اعتراض خود را بلندتر از همیشه به گوش رساند. حمید رسایی، چهره‌ای نزدیک به جریان پایداری، بار دیگر با نطق خود در صحن علنی مجلس به محدودیت‌های اعمال‌ شده بر اختیارات نمایندگان تاخت و از فضای بسته حاکم بر مجلس انتقاد کرد. رسایی که همواره مواضعش با جنجال‌های سیاسی و حملات تند به جناح‌های رقیب همراه بوده، این ‌بار نیز آرام ننشست. او با لحنی گلایه‌آمیز و صریح نسبت به فشارهایی که بر نمایندگان برای خودداری از اظهارنظرهای چالش‌برانگیز وارد می‌شود، اعتراض کرد
بازار
. در بخشی از سخنانش خطاب به هیات‌رئیسه مجلس گفت: «همه دوستانی که در هیات‌رئیسه نشستند، قسم خوردند، ما نماینده‌ها یک قسم خوردیم اما شما دو تا قسم خوردید؛ یک قسم نمایندگی و یک قسم رعایت آیین‌نامه». او در ادامه به نقد رویکرد محافظه‌کارانه مجلس پرداخت و گفت: «اینکه گفته شود نماینده نباید در مورد ناترازی و کمبود‌ها صحبت کند، خلاف اصول نمایندگی است. پس ما اینجا درباره چه چیزی صحبت کنیم؟ آیا باید درباره فوتبال آقای پزشکیان حرف بزنم؟» حمید رسایی که پیش‌تر نیز در تلاش برای جمع‌آوری امضا جهت استیضاح برخی از وزرای دولت چهاردهم بوده، اکنون گام دیگری در مسیر مخالفت با مدیریت کلان کشور برداشته است.
هشداری از جنس تذکر
تحلیل دقیق‌تر سخنان رسایی نشان می‌دهد که او در پی هشدار به هم‌جناحی‌های خود است که مبادا درگیر محافظه‌کاری شوند. او با اشاره به وظایف نظارتی مجلس تاکید کرد: «مردم از نمایندگان توقع دارند که مطالبات آنها را پیگیری کنند. وظیفه مجلس پیگیری مشکلات و ارائه تذکرات لازم است. وقتی برخی مسائل حل نمی‌شود، مجبور هستیم آنها را به مرحله سوال و بررسی دقیق‌تر بکشانیم». رسایی در واقع درحال ترسیم خط قرمزهایی است که به ‌زعم او نباید از سوی مسئولان به‌ویژه هیات‌رئیسه مجلس نادیده گرفته شوند. ممکن است سخنان روز گذشته حمید رسایی در روزهای آینده بازتاب گسترده‌ای داشته باشد. چه در میان موافقانش که او را صدای عدالت‌خواهی می‌دانند، چه در میان مخالفانش که او را متهم به بهره‌برداری سیاسی از تریبون مجلس می‌کنند. آیا این انتقادها، آغازی بر مرحله‌ای تازه در کنشگری پارلمانی خواهد بود یا صرفاً نطقی گذرا در میان نطق‌های جنجالی دیگر؟ زمان پاسخ خواهد داد.