پیام ویژه - فارس / در یک تحول کم‌سابقه، بخشی از راستگرایان مسیحی آمریکا که سال‌ها از سیاست‌ها و حمایت‌های واشنگتن از اسرائیل پشتیبانی می‌کردند، اکنون موضعی انتقادی اتخاذ کرده‌اند. این تغییر نگرش، شکافی عمیق در اتحاد تاریخی میان ایمان و سیاست خارجی راست‌گرایانه آمریکا ایجاد کرده است.
در یازدهم اوت سال گذشته، «تاکر کارلسون»، چهره جنجالی رسانه‌ای و نماد راست افراطی آمریکا، قسمت متفاوتی از پادکست خود را منتشر کرد. مهمان او «مادر آگاپیا استفانوپولوس»، راهبه ارتدوکس آمریکایی یونانی‌تبار بود؛ بانویی از خانواده‌ای مذهبی که از دو دهه پیش در سرزمین‌های اشغالی فلسطین زندگی کرده و شاهد مستقیم رنج مسیحیان فلسطینی زیر اشغال اسرائیل بوده است. این گفت‌وگو، نقطه‌ای غیرمنتظره در میان جریان راست مذهبی آمریکا بود: راهبه‌ای متدین در برابر میلیون‌ها مخاطب محافظه‌کار اعلام کرد که اسرائیل نه‌تنها مسلمانان، بلکه مسیحیان را نیز سرکوب می‌کند؛ و حمایت از اسرائیل، در واقع، پشتیبانی از ظلمی است که به پیروان مسیح روا می‌شود.
بازار
شهادت از قلب سرزمین‌های اشغالی
مادر آگاپیا در گفت‌وگو با کارلسون از زندگی مسیحیان فلسطینی گفت؛ از دیوارهای بتنی 9 متری که بیت‌المقدس شرقی را از کرانه باختری جدا کرده و از ممنوعیت تردد اسقف‌ها، مادران مقدس و راهبه‌های بیمار برای درمان. او تأکید کرد که جمعیت مسیحیان فلسطینی، به‌دلیل سیاست‌های سازمان‌یافته تبعیض‌آمیز اسرائیل، به‌شدت کاهش یافته است. در نامه‌ای به کنگره آمریکا در سال 2005، او هشدار داده بود که سیاست‌های اسرائیل در حال نابودی بافت فرهنگی و اقتصادی جوامع مسیحی است. حالا در مصاحبه با کارلسون، همان هشدارها را تکرار کرد: «فلسطینیان مسیحی و مسلمان در رنجی مشترک‌اند، و آنچه اسرائیل بر آنان روا می‌دارد، نوعی آپارتاید است.» آگاپیا با صدایی آرام، اما کلامی قاطع گفت که مقاومت فلسطینی‌ها «تروریسم اسلامی» نیست؛ بلکه واکنشی مشروع به اشغالگری است. او تصریح کرد که «جنبش حماس»، برخلاف تبلیغات رسانه‌های آمریکایی، هیچ دشمنی با مسیحیان ندارد و انگیزه‌اش دفاع از سرزمین و مردم خود است. او حتی برای مخاطب مسیحی آمریکایی یادآور شد که مسلمانان نیز به حضرت عیسی ایمان دارند و او را بزرگ می‌شمارند. تجربه‌اش از زندگی در میان مسلمانان فلسطین، او را به این باور رسانده بود که ایمان آنان به خدا، نیروی تحمل رنج‌هاست. این سخنان ساده اما صادقانه، مانند ضربه‌ای به روایت رسمی رسانه‌های صهیونیستی در آمریکا بود.
شکستن حباب تبلیغات صهیونیستی
بازتاب مصاحبه شگفت‌انگیز بود. هزاران بیننده در شبکه‌های اجتماعی نوشتند که برای نخستین‌بار «از دروغ‌های اسرائیلی» آگاه شده‌اند. این بازخوردها از میان همان قشر محافظه‌کار مذهبی برخاست که تا پیش از آن، ستون حمایت از سیاست‌های اسرائیل در آمریکا محسوب می‌شد. علت تأثیرگذاری این مصاحبه روشن بود: نه کارلسون چهره‌ای چپ‌گراست و نه مهمانش از فعالان مترقی. هر دو از دل جریان راست مذهبی آمریکا برآمده‌اند. اما حالا همان جریان، از درون خود صدایی شنید که می‌گفت دشمن واقعی مسیحیان در سرزمین مقدس، نه مسلمانان، بلکه خودِ اسرائیل است. این نقطه‌عطفی در گفتمان مسیحی محافظه‌کار آمریکا بود؛ چراکه یکی از نمادهای اصلی رسانه‌ای راست افراطی، به‌طور علنی روایت حامی اسرائیل را زیر سؤال برده بود.
صهیونیسم مسیحی: ایمان در خدمت سیاست
برای درک اهمیت این تغییر، باید به بنیان فکری «صهیونیسم مسیحی» نگاه کرد؛ جریانی که دهه‌هاست سیاست آمریکا را در قبال اسرائیل تعیین می‌کند. بر اساس باورهای این مکتب، مسیحیان موظف‌اند از اسرائیل حمایت کنند، زیرا این حمایت، بخشی از «طرح الهی برای بازگشت مجدد مسیح» است. از دید آنان، حفظ و گسترش سرزمین اسرائیل نه تنها مشروع، بلکه مقدس است. انجیلی‌های آمریکایی – بزرگ‌ترین و پرنفوذترین جریان مذهبی راست‌گرا – دهه‌هاست از این ایده دفاع می‌کنند. آن‌ها از طریق شبکه‌های رسانه‌ای و لابی‌های سیاسی، از واشنگتن تا کلیساهای محلی، این باور را القا کرده‌اند که حمایت از اسرائیل معادل حمایت از ایمان مسیحی است. سیاستمداران نیز از این ایدئولوژی بهره برده‌اند. «مایک جانسون»، رئیس مجلس نمایندگان، در سال 2024 گفت: «در کتاب مقدس دستوری وجود دارد که باید در کنار اسرائیل بایستیم.» «مایک پمپئو»، وزیر خارجه پیشین، نیز ادعا کرد که «خدا ترامپ را برای نجات اسرائیل فرستاده است.» و «تد کروز»، سناتور تگزاس، در مناظره‌ای با کارلسون گفت: «هرکس به اسرائیل برکت دهد، خداوند به زندگی‌اش برکت می‌دهد.» این برداشت‌ها مبتنی بر تفسیر خاصی از آیه‌ای در «سِفر پیدایش(تکوین)» است که می‌گوید: «من کسانی را که تو را برکت دهند، برکت می‌دهم.» در قرائت صهیونیست‌های مسیحی، ضمیر «تو» به اسرائیل مدرن تفسیر شده است – تحریفی که هیچ سند الهی ندارد. به‌این‌ترتیب، صهیونیسم مسیحی ایمان را به ابزار سیاست تبدیل کرده است؛ ابزاری برای توجیه اشغال و خشونت، و خاموش کردن هرگونه انتقاد با برچسب «ضد یهودی».
چشم‌انداز آینده
امروز، از تاکر کارلسون تا کنداس اوونز، از کلیساهای محلی تا شبکه‌های اجتماعی، موجی تازه در حال شکل‌گیری است که خواستار جدایی ایمان از سیاست‌های اشغالگرانه است. این موج می‌گوید که حمایت از اسرائیل نه بخشی از ایمان، بلکه خیانت به تعالیم مسیح است. این تغییر کوچک اما عمیق، می‌تواند سیاست آمریکا را در آینده دگرگون کند. زیرا اگر ستون ایمان راست‌گرای آمریکایی از زیر پای لابی صهیونیستی کشیده شود، هیچ قدرتی قادر نخواهد بود همان حمایت بی‌قید و شرط از اشغالگری را تکرار کند. شاید مادر آگاپیا درست می‌گفت: «زمانی فرا می‌رسد که مسیحیان در غرب خواهند فهمید که برادرانشان در شرق، نه دشمن، بلکه آینه ایمان خودشان هستند.» آن زمان، دیگر سخن از «صهیونیسم مسیحی» نخواهد بود، بلکه از مسیحیتی علیه صهیونیسم؛ ایمانی که دوباره با عدالت و حقیقت آشتی کرده است.