بزرگنمايي:

پیام ویژه - ایران / « حقوق بشر با طعم آشوب و اغتشاش! » عنوان یادداشت روزنامه ایران به قلم حسام‌الدین برومند است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
یکم. چهار سال پیش (شهریور 1397) نشریه پولیتیکو، سندی محرمانه از «برایان هوک» مسئول وقت گروه اقدام ایران در وزارت خارجه امریکا منتشر کرد که نشان می‌‌داد او به وزیر خارجه وقت امریکا توصیه می‌کند ملاحظات حقوقی و اخلاقی را در زمینه حقوق بشر در مقابل ایران کنار گذاشته و از حقوق بشر صرفاً به عنوان ابزاری برای فشار استفاده کنند!
این سند- بخوانید رسوایی واشنگتن- یک نمونه از هزاران سند و کدها و نمونه‌هایی است که آشکارا چهره بدون بزک امریکا و غرب را نشان می‌‌دهد که به اسم حقوق بشر، چه حربه‌هایی را در پیش می‌‌گیرند و چه جنایت‌هایی را می‌‌آفرینند و همزمان داعیه حقوق بشر هم دارند!
دوم. تجربه بیش از چهار دهه جمهوری اسلامی نشان می‌‌دهد که دشمنان نشان‌دار و بدخواهان ملت ایران همواره از حقوق بشر به عنوان ابزار فشار و هجمه علیه کشورمان استفاده کردند و ژست حقوق بشری آنها از تراژدی‌های تلخ روزگار است. هر موقع ایران، دستاورد بزرگی را کسب می‌‌کند یا مقتدرانه سناریو و معادلات غرب را برهم می‌‌زند؛ ساز حقوق بشری کوک می‌‌کنند و هیاهو به راه می‌‌اندازند که ما نگران حقوق بشر هستیم!
سوم. این روزها بار دیگر دشمنان ملت ایران و پادوهای داخلی و بیرونی آنها به بهانه فوت مرحومه مهسا امینی، با عقده‌گشایی‌های سیاسی و مغرضانه از حقوق بشر دم می‌‌زنند و یقه می‌‌درانند که چرا حقوق بشر رعایت نشده است و توپخانه‌های رسانه‌ای و لجن‌پراکن آنها مشغول پمپاژ دروغ و فضاسازی هستند. در این میان، «جاوید رحمان» که در پروسه و پروژه‌ای غیرقانونی و با کارگردانی امریکا به مانند اسلاف خودش (احمد شهید و عاصمه جهانگیر) عنوان گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران را یدک می‌‌کشد؛ با حقد و کینه به صحنه آمده و با بی بی سی فارسی مصاحبه کرده و به قانون حجاب در ایران حمله کرده است! درباره این تحرکات و تقلاهای به اصطلاح حقوق بشری چند نکته قابل اعتناست:
الف. امریکا در حالی مدعی حقوق بشر است و وزیر خارجه آن موضع مداخله‌جویانه در امور ایران گرفته است که چهره بدون بزک امریکا، همان تصویر پلیس مینیاپولیس است که زانوی خود را بر گردن «جرج فلوید» سیاه‌پوست گذاشت؛ در حالی که او می‌گفت؛ «نمی‌توانم نفس بکشم!»
ب. جنایت بزرگ و تاریخی غرب و مدعیان حقوق بشر این است که چه در ساحت نظر و تئوریک و چه در میدان عمل و واقعیت، به اسم «حقوق بشر»! حقوق بشر را سر بریده‌اند. جز این است که غرب حتی در مبانی هستی‌شناسی و اندیشه‌ای خود از حقوق بشر تا آزادی بیان و صلح و تا مدل دموکراسی برای حکمرانی، دچار غش در معامله شده است؟! چرا؟ چون آزادی، صلح و حقوق بشر را در ساحت نظری و عرصه تئوریک با مفاهیمی آمیخته که اصل آزادی، صلح و حقوق بشر، ماهیت و اصالت خودشان را از دست داده‌اند و آن همان خوی شهوت، اباحه‌گری و بی‌غیرتی تا تجاوز و جنایت و آدمکشی است که چون مهار نشده، انسانیتِ انسان را نشانه رفته است. جز این است که امریکا و غرب در میدان عمل به حقوق بشر به عنوان یک «پروژه» می‌نگرند؟! ناگفته پیداست که هدف این پروژه شوم، این است که در پوشش الفاظ و واژگان پر طمطراق حقوق بشری، اغراض سیاه سیاسی و جاه‌طلبی‌های خود را عملی کرده‌اند. از حقوق بشر دم‌ می‌زنند، ولی دست به ترور و آدمکشی بلکه «نسل‌کشی» می‌زنند و جنایت‌هایی می‌آفرینند که در تاریخ بشریت سابقه نداشته است. می‌گویند حقوق بشر، ولی از «مادر بمب‌ها» رونمایی می‌کنند. پرچم حقوق بشر را به دست می‌گیرند، ولی گروهی آدمکش به نام منافقین، القاعده، طالبان و داعش را خلق می‌کنند و همین بشر را براحتی سَر می‌بُرند!
پ. هیاهو و سر و صدا به راه انداخته‌اند که نگران حقوق بشر در ایران هستیم و در پی فوت مرحومه مهسا امینی، اشک تمساح می‌‌ریزند در حالی که در همین سال‌های اخیر با تحریم‌های وحشیانه خودشان، ملت ایران را نشانه گرفته بودند. شما و حقوق بشر؟! با خصومت و در نهایت پلشتی، مردم ایران را «تحریم دارویی» کردید و فجایع به راه انداختید و اکنون اشک تمساح می‌‌ریزید؟! مردم ایران یادشان نرفته که شرکت سوئدی «مونلیکه» بعد از تحریم‌های پسابرجام با استناد به تحریم‌های یکجانبه امریکا اقدام به قطع فروش محصولات دارویی و تجهیزات پزشکی از جمله «پانسمان‌های ضروری» برای سلامت و حیات «بیماران پروانه‌ای» به شرکت‌های واردکننده ایرانی کرد. متأسفانه تعداد پُرشماری از بیماران پروانه‌ای بخصوص کودکان، جان خود را از دست دادند و برخی دیگر نیز دچار آسیب‌های جدی جسمانی مانند قطع عضو شدند و اکنون امریکا و مأمور گمارده او-جاوید رحمان- نگران وضعیت حقوق بشر ایران شده‌اند! این سناریو و بازی کثیف و پلشت، چیزی جز وقاحت و خباثت امریکا و مدعیان حقوق بشر است؟!
چهارم. و بالاخره باید گفت؛ علت اصلی هجمه‌های کلیشه‌ای حقوق بشر به جمهوری اسلامی با بهانه‌های مختلف علاوه بر افزایش فشار و فضاسازی و انتقام از ناکامی‌ها در مواجهه با ملت بزرگ ایران، عمدتاً دو موضوع اصلی است؛ اول اینکه آنها با احکام اسلام (از جمله حجاب) دشمنی دارند و به بهانه مسأله حقوق بشر خواهان فقه‌زدایی از قوانین ایران هستند و ابایی هم ندارند به اسم حقوق بشر و با حمله به قوانین اسلامی از آشوبگران و اغتشاشگران و گروهک‌های تروریستی حمایت کنند! و دوم اینکه موضوع حقوق بشر، ابزاری در دست مدعیان دروغین حقوق بشر است تا در پوشش آن از هواداران و گماشتگان و شبکه همکار خود یا هر کس و گروهی که به هر نحوی از انحا به نظام و مردم لطمه می‌‌زند، دفاع کنند. انتهای این حمایت‌ها و هیاهوها، چیزی جز رسوایی برای داعیه‌داران حقوق بشر نیست و حنای آنها رنگی نخواهد داشت.