بزرگنمايي:

پیام ویژه - دیپلماسی ایرانی /متن پیش رو در دیپلماسی ایرانی منتشر شده و انتشار آن به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
مرتضی پارسی مود در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی ابعاد تازه ای را درباره حادثه خرابکارانه تاسیسات هسته ای نطنز که موساد متهم اصلی آن است، بررسی می کند.
در نیمه شب 12تیر سال جاری در ساختمان اصلی ساخت و مونتاژ سانتریفیوژهای نسل جدید تاسیسات هسته ای شهید احمدی روشن در نطنز انفجاری روی داد، از همان ابتدا بحث حمله هوایی یا پهپادی رژیم اشغالگر قدس مطرح بود، بعضی مقامات از اصابت موشک کروز یا حملات سایبری سخن می گفتند، ولی در بررسی های بیشتر و تصاویر محل انفجار این سناریوها منتفی شد و احتمال خرابکاری صنعتی بیشتر قوت گرفت. با اینکه هیچ یک از مقامات مسئول در این باره به درستی توضیح نمی دادند و اطلاع رسانی را به بررسی های بیشتر موکول کردند ولی سفر تعدادی از مسئولین امنیتی و نمایندگان مجلس به محل حادثه در چند روز بعد از این اتفاق و جلسات شورای عالی امنیت ملی از بزرگی ابعاد این موضوع نشان داشت تا اینکه بعد از چندین ماه بعضی مقامات سازمان انرژی اتمی از خرابکاری صنعتی سخن گفتند. 
طی چند ماه گذشته از این حادثه بنده به عنوان یک کارشناس مسائل امنیتی با بررسی چندین مورد مشابه از این دست اقدامات دستگاه اطلاعاتی رژیم صهیونیستی به یک مورد مشابه با همین روش رسیدم که دانستن آن خالی از لطف نیست. سازمان موساد در اوج درگیری های این رژیم با نظام سوریه در دهه 80 میلادی مامور ترور حافظ اسد، رئیس جمهوری وقت نظام سوریه می شود. این سرویس جاسوسی با اطلاع از اینکه دولت سوریه برای خرید سرویس مبلمان تشریفات برای دفتر حافظ اسد در حال برنامه ریزی است و چندین سفر را به کشورهای اروپایی داشته اند، اغلب شرکت های مبلمان را در سرتاسر اروپا تحت پوشش اطلاعاتی خود قرار دادند، تا اینکه توانستند کارخانه ای را که با طرف سوری قرارداد بسته بود پیدا کنند و طی یک عملیات پیچیده چندین ماهه با نفوذ در کارگاه تولید مبلمان موفق شدند در چندین میز و صندلی بمب های هوشمند و تجهیزات شنود و جاسوسی را نصب کنند تا با این روش حافظ اسد را ترور کنند. ولی در آخرین مرحله قبل از انتقال سرویس مبلمان به دفتر حافظ اسد دستگاه استخبارات نظام سوریه به وزن میزها مشکوک می شود و قبل از هر حادثه ای جلوی این انتقال را می گیرند. سال ها پس از فروپاشی نظام شوروی مشخص شد که نفوذ یک جاسوس کا گ ب در سازمان موساد عامل شکست این عملیات ترور بود. 
در خصوص خرابکاری در سایت هسته ای نطنز می توان گفت که سازمان موساد با شناسایی محل خرید میزهای مونتاژ سانتریفیوژها اقدام به جاسازی مواد منفجره به صورت پودر به همراه منیزیم (آر دی ایکس) که باعث ایجاد حرارت بالا و ذوب تجهیزات محیط انفجار می شود اقدام کرده است. محل انفجار که کارگاه اصلی مونتاژ سانتریفیوژهای پیشرفته است در سال 92 ساخته شده بود و تا قبل از انفجار توسط بازرسان آژانس انرژی اتمی بیش از7 بار مورد بازرسی و بازدید قرار گرفته بود. همچنین شیوه انفجار و مواد به کار رفته در این عملیات با داشتن اطلاعات دقیقی که از طریق بازرسان به دست آورده بودند، نشان می دهد که بیش از 2 سال برای این عملیات برنامه ریزی کرده بودند. با توجه به اینکه تجهیز این کارگاه حدودا یک سال و نیم قبل از انفجار صورت گرفته بود احتمال نفوذ در میان بعضی از عوامل داخلی وجود دارد. برخی شواهد از حضور فعال تیم هایی از گروهک منافقین در جمع آوری اطلاعات و همچنین حمل و انتقال مواد منفجره به داخل کشور حکایت می کند. چند روز قبل از این حمله یکی از عوامل تیم های نفوذی موساد توسط سربازان گمنام در وزارت اطلاعات شناسایی و تحت اشراف کامل قرار می گیرد و قبل از اینکه بتواند از کشور فرار کند دستگیر می شود. در پی این ضربه به این شبکه جاسوسی و خرابکاری، بقیه عوامل این خرابکاری دستور انفجار را از تل آویو دریافت کردند و بعد از انفجار سعی به فرار داشتند که با اقدامات لازم به سرعت دستگیر می شوند. 
خسارات وارد شده به گفته بعضی مقامات سرویس های امنیتی خارجی باعث کند شدن نصب زنجیره های سانتریفیوژها تا یک سال خواهد شد اما در مجموع، این عملیات نتوانست جلوی پیشرفت های برنامه هسته ای ایران اسلامی را بگیرد. 
در پی این حمله تمهیدات لازم برای انتقال کارگاه های ساخت و مونتاژ سانتریفیوژها به عمق زمین در نطنز و فردو صورت گرفت تا از حملات بعدی جلوگیری شود. 
شناسایی چندین جاسوس در میان بازرسان آژانس انرژی اتمی و اخراج آنها از کشور از دیگر اقدامات صورت گرفته در چند ماه گذشته بوده است. به امید موفقیت و پیشرفت هرچه بیشتر ایران عزیزمان.