بزرگنمايي:

پیام ویژه - ایران / « دولت سیزدهم مقصر است! » عنوان یادداشت سردبیر روزنامه ایران، حسام‌الدین برومند است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
در بحبوحه اغتشاشات پاییز پارسال طی یادداشتی در روزنامه ایران با عنوان «مسأله، نظم امریکایی است» (10 مهر 1401) با اشاره به پشت پرده ناآرامی‌ها نوشته بودیم:«وقتی مقامات غربی و رسانه‌ها و شبه‌رسانه‌های آنها آشکارا و بدون ملاحظه به صحنه می‌آیند و فضای افکار عمومی ما را به‌صورت جهت‌دار بمباران خبری می‌کنند و شایعه و شبهه و دروغ را پمپاژ می‌نمایند و برای ماجرای تلخ فوت یک دختر ایرانی اشک تمساح می‌ریزند، مسأله فراتر از فضاسازی‌های رسانه‌ای است؛ بنابراین طبیعی است که مثلاً جناب گزارشگر حقوق بشر در امور ایران (جاوید رحمان) به میدان بیاید و به موضوع حجاب اسلامی حمله کند. مسأله این است که نمی‌خواهند یک کشور با مدل حکمرانی اسلامی به جمع کشور‌های قدرتمندی بپیوندد که نظام سرمایه‌داری و نظم امریکایی را به چالش بکشند و نظم جدیدی در اندازند که بیش از پیش افول امریکا را نشان بدهند...» اکنون شواهد پرشمار و متقنی عیان و نمایان شده‌ است که به‌وضوح بیانگر آن است که هر چند دشمنان جمهوری اسلامی با تمام عِده و عُده به میدان آمده بودند و سودای تجزیه ایران را در سر داشتند ولی نه‌تنها شکست خوردند و رسوا شدند و اپوزیسیون احمق را هم به فلاکت انداختند؛ بلکه امروز معادلات و پلن‌های اتاق فکر غرب علیه ایران، یکی پس از دیگری هوا می‌شود. از همین روست که باید صحنه را دقیق‌تر دید و منطق قدرت واقعی را به ارزیابی نشست.
1- سال گذشته به بهانه اغتشاشات و مسائل حقوق بشری، ایران را از«کمیسیون مقام زن سازمان ملل متحد»(CSW)حذف کردند ولی در سناریوهای حقوق بشری علیه ایران ناکام ماندند و حتی چندی پیش، جمهوری اسلامی ایران به ریاست «مجمع اجتماعی شورای حقوق بشر سازمان ملل»، انتخاب شد؛ انتخابی که به‌وضوح نشان‌دهنده شکست سیاست امریکایی در انزوای ایران است.
2- می‌خواستند ایران را ناامن کنند و از سوی دیگر پروژه عادی‌سازی روابط کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی را برای در تنگنا قراردادن ایران و در ادامه ضربه به جبهه مقاومت تکمیل نمایند و در این مسیر حتی از ناتوی عربی برای اتحاد منطقه‌ای علیه ایران سخن می‌گفتند. ولی توافق ایران و عربستان، قدرت دیپلماسی ما در برهم زدن معادلات ضدایرانی را نشان داد. جالب اینجاست که پس از این توافق، سوریه به اتحادیه عرب بازگشت و سران عربی استقبال گرمی از بشار اسد در جده داشتند.
3- رژیم صهیونیستی از سال گذشته و به موازات اغتشاشات در کشورمان، هر از گاهی بلوف می‌زد یا ژست تهدید می‌گرفت ولی واقعیت میدانی این است که تل‌آویو در ورطه زوال قرار گرفته است. رونمایی از موشک خرمشهر با برد 2 هزارکیلومتر و مجهز به سر جنگی از نوع شدید الانفجار با وزن یک هزار و پانصد کیلوگرم که اخیراً صورت گرفت، به کابوس صهیونیست‌ها تبدیل شده است؛ غیر از این است؟ کابوس وحشتناک‌تر برای رژیم کودک‌کش این است که همین روز گذشته، سردار حاجی‌زاده در جمع دانشجویان دانشگاه علم و صنعت گفت: آزمایش‌های موشک بالستیک هایپر سونیک ایران انجام شده و بزودی رونمایی می‌شود؛ موشکی که به گفته ایشان، سرعت بالایی (حدود 12 تا 13 ماخ) دارد و در جو و خارج از جو می‌تواند مانور دهد و حتی می‌تواند سامانه‌های ضدموشکی دشمن را هدف قرار ‌دهد و یک جهش بزرگ نسلی در حوزه موشکی است.
4- پروژه انزوای ایران را دنبال کردند ولی شکست خوردند. سیاست همسایگی دولت سیزدهم یک نقطه عطف در حوزه سیاست خارجی است. همچنان‌که سفر اخیر رئیس‌جمهور به اندونزی، یا سفر سلطان عمان به کشورمان حاکی از آن است که رویکرد اقتصادی در سیاست خارجی، تقویت شده است. پذیرش ایران در شانگهای، دعوت از آیت‌الله رئیسی برای شرکت در نشست بریکس و فعال شدن دیپلماسی اقتصادی دولت همین مسأله را تأیید می‌کند. تا پیش از دولت سیزدهم، همه چیز در سیاست خارجی در انجماد برجام بود و وعده‌های نسیه برجامی هم هیچ‌گاه نقد نشد.
5- تقویت روابط ایران در دولت سیزدهم با چین و روسیه، یک افق جدید و یک فرصت تازه و راهبردی برای جانمایی کشورمان در نظم جدید جهانی است. البته عجیب نیست که جریان غربگرا در داخل همچنان در این باره هجمه کنند و یا از عصبانیت جیغ بنفش بکشند. مهم این است که ایران با درک درست شرایط تاریخی، در سمت درست تاریخ بایستد.
6- حربه اصلی و نهایی غرب علیه ایران، حربه تحریم‌های وحشیانه بوده است که جنگ ارزی در همین راستاست. اما یک اتفاق مبارک در نظام بین‌الملل افتاده و آن تمرکز کشورهای قدرتمند از جمله روسیه، چین، برزیل تا ایران و برخی کشورهای آسیایی دیگر بر دلار زدایی است. نشست اخیر اتحادیه پایاپای آسیایی در تهران و پیگیری دلار زدایی، از جمله راهکارهای عملی در این زمینه بود. و بالاخره باید گفت: این تحولات و اقدامات میدانی در حوزه‌های یاد شده و ده‌ها توفیق مهم دیگر همچون پیروزی ایران در نبرد حقوقی با امریکا در دادگاه لاهه، کشیده شدن ترمز قطع‌نامه‌های ضدایرانی شورای حکام علی‌رغم پیشرفت‌های تاریخی کشور در حوزه هسته‌ای و افزایش فروش نفت و ارزآوری برای کشور در شرایط تحریم در حالی رقم خورده است که پیش از این با تله‌مذاکره‌های بی‌حاصل، همه‌چیز به اما و اگر گره خورده بود. از این منظر، دشمنان و معاندان جمهوری اسلامی، دولت سیزدهم را مجرم و مقصر می‌دانستند که کشور را به ریل پیشرفت و اقتدار برگردانده است و آشوب‌های سال گذشته برای انتقام‌گیری از حرکت در مسیر پیشرفت بود که البته از مردم ایران تودهنی خوردند و ناکام ماندند.