پیام ویژه - اعتماد /متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
اسماعیل گرامیمقدم: تهدید به تغییر وزرا توسط رییس یک قوه امری بیسابقه است
مهدی بیکاوغلی| اولتیماتومها علیه دولت را انگار پایانی نیست. هر روز بحرانی تازه و تهدیدی نو علیه دولت شکل میگیرد. دردآور اینکه برخی از این تهدیدات از سوی نهادها و ارگانهایی رسانهای میشود که بهطور طبیعی باید گرانیگاه ثبات و آرامش و کارآمدی در کشور باشند. دیروز ابتدا محمدباقر قالیباف اعلام کرد: «اولویت با ترمیم کابینه توسط دولت است.» و در ادامه تاکید کرد: «اگر اصلاحات ضروری صورت نگیرد نمایندگان مجبور به آغاز فرآیند استیضاح هستند.» دقایقی پس از صحبتهای رییس مجلس این اعضای جبهه پایداری و چهرههایی چون خضریان بودند که بر آتش این تهدیدات دمیدند و فریاد وا استیضاحا سر دادند. افکار عمومی و تحلیلگران اما با طرح پرسشهایی از این دست که آیا گرفتن آرامش و ثبات از کابینه و دولت در شرایطی که دشمنان بیرونی مدام تهدید میکنند و فشار حداکثری علیه ایران را در دستور کار قرار دادهاند به صلاح کشور است یا نه؟ به این تهدیدات واکنش نشان دادند. چهرههای اصلاحطلب اما معتقدند این رفتارهای زیادهخواهانه از سوی جناح راست، ناشی از رویکردی است که دولت برای ایجاد وفاق داشته است. در واقع بخشهایی از اصولگرایان دچار برداشت اشتباه شدهاند که میتوانند امتیازات بیشتری از دولت بگیرند. در این کشاکش این وزرای اصلاحطلب کابینه هستند که سیبل تهدیدات قرار گرفتهاند. چهرههایی چون احمد میدری (وزیر کار)، فرزانه صادق (وزیر راه و شهرسازی)، غلامرضا نوریقزلجه (وزیر جهاد کشاورزی) در صف نخست تهدید به استیضاح هستند. پیگیریهای «اعتماد» نشان میدهد که در برخی جلسات شبانه در ساختمانی نزدیک بهارستان حتی نسخههای جایگزین نیز مشخص شدهاند. مسعود پزشکیان اما معتقد به ایجاد ثبات در کابینه است و با بررسی روندهای گذشته تلاش میکند به مدیرانش زمان و فضای کافی برای اثرگذاری را بدهد. «اعتماد» برای ارزیابی موضوع سراغ اسماعیل گرامیمقدم رفته تا موضوع را از منظر تحلیلی بررسی کند.
اسماعیل گرامیمقدم: تهدید دولت به تغییر وزرا توسط رییس یک قوه دیگر امری بیسابقه است!
اسماعیل گرامیمقدم، قائممقام حزب اعتماد ملی و فعال سیاسی اصلاحطلب در گفتوگو با «اعتماد» درخصوص تهدید دولت به استیضاح توسط قوای دیگر و اینکه این رویکرد تنشزا تا چه اندازه باعث کاهش ثبات مدیریتی و افزایش مشکلات مردم میشود، میگوید: «مساله این است که شخص رییسجمهور و خود دولت پایش مستمر و ارزیابی دقیقی بر عملکرد وزارتخانهها و مدیرانش انجام میدهد و اگر مدیری در حوزه اجرایی با مشکل ناکارآمدی مواجه شود، نخستین بخشی که به آن واکنش نشان میدهد، خود دولت و رییسجمهور است. لذا با گذشت یک سال و اندی از عمر کابینه هیچ فرد و گروهی به اندازه پزشکیان و نزدیکانش در ارزیابی عملکرد مدیران اجرایی صاحبنظر نیست. آقای پزشکیان نیز بارها درباره ناترازیها و ناکارآمدیها هشدار داده و درباره آن صحبت کردهاند. اگر رییسجمهور به این نتیجه برسد که وزارتخانهای نیاز به تغییر دارد و راهحل عبور مشکلات از مسیر تغییرات کابینه میگذرد، به سرعت دست به کار شده و تغییرات لازم را اعمال میکند.»
گرامیمقدم ادامه میدهد: «اما اینکه رییس یک قوه دیگر بخواهد با مستمسک قرار دادن درخواست استیضاح یک اقلیت خاص در مجلس، رییسجمهور و دولت را تهدید کند امری بدیع و بیسابقه است. در گذشته هرگز شاهد یک چنین برخوردی از سوی روسای قوای دیگر علیه دولت نبودهایم. تحلیلگران معتقدند این رفتار به دلیل تعامل بیش از حد و وفاق بیحد و حصری است که پزشکیان با مجلس و طیفهای سیاسی انجام داده است. کار به جایی رسیده که برخی افراد و گروهها با تهدید دولت به استیضاح تلاش میکنند منویات خود را به دولت و رییسجمهور تحمیل کنند. تغییر باید از درون دولت آغاز شود، کمیتههای بررسی درون دولت، تحلیل و ارزیابی میکنند و طی گزارشی به رییسجمهور اعلام میکنند فلان وزارتخانه خوب کار نمیکند و تغییر لازم است! اما بیان آقای قالیباف و تهدید دولت، کار را خراب میکند.» این فعال سیاسی اصلاحطلب با اشاره به اینکه ارزیابیهای کارشناسی حاکی از آن است که اگر دولت نیاز به تغییر داشته باشد در وزارتخانههایی این تغییر باید صورت بگیرد که برخی چهرههای اصولگرا در آن حضور دارند، میگوید: «به نظرم آقای رییسجمهور اگر قصد اعمال تغییرات را دارد، باید در حوزههایی این تغییرات را اعمال کند که اتفاقا افراد مخالف رویکردهای مصلحانه دولت در آن حضور دارند. معتقدم هر اندازه چهرههای اصلاحطلب در کابینه بیشتر حضور داشته باشند، وزن کارآمدی کابینه نیز بالاتر میرود. اعمال تغییرات نه بر اساس تهدیدات، بلکه مبتنی بر اجماع نخبگان و کارشناسان، اقتدار ریس جمهور را نشان داده و وزن کابینه را ثقیلتر میکند. اگر قرار باشد رییسجمهور گوش به فرمان مجلس باشد، جامعه آن را نمیپسندد. آقای پزشکیان باید استوار بر اساس رویکردهای اصلاحطلبانهای که دارد، پیش برود. نه در مسیری که اصولگرایان میخواهند بلکه در جهتی که مردم و بدنه حاکمیان رییسجمهور طالب آن هستند.» او یادآور میشود: «امروز زمان آن است که پزشکیان در جهت استفاده از تفکراتی که او را به قدرت رساندهاند، حرکت کند. در این راستا اگر وزیری جابهجا شود به نفع کشور است. اما اگر وزیری به دلایل سیاسی و تهدید مجلس جابهجا شود، اعتماد عمومی به دولت را کاهش میدهد. نمایندگان مجلس هم اگر به دنبال تحقق منافع ملیاند باید از دست زدن به اقداماتی که برای کشور هزینه دارد، خودداری کنند. جابهجایی وزرا به دلایل سیاسی به جز اینکه زمان را از دولت بگیرد و کارآمدی دولت را کاهش بدهد، فایده دیگری ندارد. اینکه رقبای دولت چوب لای چرخ دولت بگذارند، جز اینکه فرصتهای رشد را از کشور بگیرد، فایدهای نخواهد داشت. اتفاقا مردم نیز با دقت مسائل را مدنظر دارند و میبینند کدام گروه طیف سیاسی و جناحی رفتار میکنند و کدام دولت در راستای منافع ملی قدم بر میدارد.» گرامیمقدم میگوید: «آقای پزشکیان رابطه خوبی با رهبری دارند و با استفاده از این ظرفیت میتوانند جلوی چنین تهدیداتی را بگیرد. ارکان دولت نیاز به ثبات و آرامش دارند تا بتوانند زمینه حل و فصل مشکلات کشور و ناترازیها را فراهم سازند. این ارکان باید دیدگاههای آقای پزشکیان را پذیرفته و برای موفقیت ایشان تلاش کنند. افرادی که اعتقاد به رویکرد و گفتمان دولت ندارند نباید در راس ساختارهایی در حد و اندازه وزارتخانه حضور داشته باشند. معتقدم رویکرد دولت در خصوص وفاق باعث شده تا برخی طیفهای جریان راست، زیادهخواه شده و احساس کنند میتوانند افراد مورد نظر خود را در راس وزارتخانههایی که چهرههای اصلاحطلب در آن حضور دارند، بگمارند.
بازار ![]()