جمعه ۲۰ تير ۱۴۰۴
یادداشت

زیر تیغ افراطیون

زیر تیغ افراطیون
پیام ویژه - روزنامه سازندگی /متن پیش رو در سازندگی منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست هدا احمدی| در روزهایی که کشور در حساس‌ترین وضعیت منطقه‌ای قرار دارد ...
  بزرگنمايي:

پیام ویژه - روزنامه سازندگی /متن پیش رو در سازندگی منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
هدا احمدی| در روزهایی که کشور در حساس‌ترین وضعیت منطقه‌ای قرار دارد و فضای جهانی، چشم به تحولات دیپلماتیک و نظامی ایران دوخته، بهانه جدید تندروها، مصاحبه پزشکیان شده است. برخی جریان‌های داخلی بدون توجه به مصالح کلان کشور، بار دیگر پروژه‌ای قدیمی را از خاک بیرون کشیده‌اند: حمله به رییس جمهور و ادامه کارزار استیضاح او! این ‌بار به بهانه گفت‌وگوی مسعود پزشکیان با تاکر کارلسون، خبرنگار محافظه‌کار آمریکایی.
مصاحبه‌ای که در ظاهر باید فرصتی برای گفت‌وگو با افکار عمومی آمریکا تلقی می‌شد، اکنون به دستاویزی برای حمله گسترده و سازمان‌یافته جریان‌های تندرو بدل شده است. موجی که از فضای مجازی آغاز شد و حالا با تیترهای روزنامه‌های خاص و مواضع سیاسی برخی چهره‌های پایداری رنگ تهدید سیاسی به خود گرفته است.
از سفر یک ‌روزه پزشکیان به باکو تا مصاحبه او با تاکر کارلسون، جریانی مشخص در فضای مجازی و رسانه‌ای سعی کرده این اقدامات را نه در چارچوب دیپلماسی دولت بلکه در قالب انحراف، ساده‌لوحی و حتی خیانت تحلیل کند. اکانت‌هایی که به گفته بعضی رسانه‌ها منتسب به موسسه مصاف، فعالان رسانه‌ای نزدیک به سعید جلیلی و برخی چهره‌های طیف پایداری است در صدر این هجمه‌ها قرار دارند. آنها از 21 خرداد کارزار استیضاح رئیس‌جمهور را در پلتفرم‌هایی نظیر «کارزار» به راه انداخته‌اند و موج دوم این عملیات روانی را نیز همزمان با ماه محرم کلید زدند. دو محور اصلی حملات، یکی موضع رئیس‌جمهور درخصوص شعار مرگ بر آمریکا و دیگری تأکید وی بر تداوم مسیر دیپلماسی است. اما مگر نه آنکه این راهبردها مورد تأیید نظام نیز هست؟
روز گذشته امیرحسین ثابتی، نماینده مجلس با انتشار توئیتی مصاحبه رئیس‌جمهور با خبرنگار مشهور آمریکایی تاکر کارلسون را «خلاف وحدت ملی و شرم‌آور» خواند و از برخورد مجلس با دولت خبر داد! این مجری سابق و نماینده نزدیک به جریان پایداری برای رییس جمهور خط و نشان کشید و نوشت: «پاسخ‌های ضعیف‌تان به خبرنگار آمریکایی خلاف وحدت ملی و شرم‌آور بود/ ظاهرا هنوز از مذاکرات غیرعاقلانه و غیرشرافتمندانه قبلی با آمریکا عبرت نگرفته‌اید و دوست دارید باز هم فریب بخورید. اگر دست فرمان دولت در سیاست خارجی تغییر نکند، برخورد مجلس با دولت عوض خواهد شد».
روزنامه‌های وطن امروز، جوان و کیهان نیز با تفسیرهایی یک‌سویه، مصاحبه را نشانه ضعف و فریب‌خوردگی دانستند. کیهان نوشت: «چگونه می‌توان هم از انفجار میز مذاکره سخن گفت و هم امیدوار به بازگشت به همان میز بود؟!» جوان هم زبان به طعن گشود که چرا رئیس‌جمهور میان ترامپ و نتانیاهو تفاوت قائل شده است. در حالی که اساساً منطق این گفت‌وگو، دعوت افکار عمومی آمریکا به بازاندیشی درباره سیاست‌های جنگ‌افروزانه رژیم صهیونیستی است.
اما خشونت کلامی به این دو روز محدود نیست. برخی افراد سازمانی نیز به ماجرا وارد شدند. حتی در برخی مراسم‌ها، سخن از جایزه برای سر ترامپ به میان آمد. حرکتی که نه تنها موجب التهاب فضای سیاسی و زیر ضرب بردن دیپلماسی شده بلکه تصویری غیرواقعی از دولت و حکومت در جهان ارائه می‌دهد.
پیام دقیق پزشکیان، سخن با مردم آمریکا
همزمان با تشدید حملات، چهره‌هایی مانند حسین سلیمانی (سردبیر مشرق)، احمد انارکی، سیدحسین نقوی‌حسینی، آیت‌الله غرویان و حتی کارشناسان سیاسی مثل امیرعلی ابوالفتح نیز به میدان آمدند تا ضمن دفاع از اقدام رئیس‌جمهور به افراطی‌گری منتقدان هشدار دهند.
سردبیر مشرق‌نیوز در دفاع از پزشکیان و مصاحبه‌ی او نوشت: «همان جریانی که از فردای تحلیف، پروژه ناتمام‌سازی دولت را کلید زد حالا نیز در شرایط جنگی به جای همراهی، هشتگ استیضاح می‌زند». او ادامه داد: «نباید در میدان سیاسی، سمت دشمن را گم کنیم. تفکیک مواضع رئیس‌جمهور از نظام، ساده‌انگارانه است. طبیعتا موضع رییس جمهور با فرمانده نظامی متفاوت باید باشد. این روزها سران نظام بیش از هر زمان دیگری با رأس نظام و فرمانده هماهنگ و گوش به فرمان هستند. ما نیز در این روزهای تعیین‌کننده، سمت دشمن را گم نکنیم».
احمد انارکی، نماینده مجلس با اشاره به مطرح شدن بحث عدم کفایت سیاسی رئیس‌جمهور از سوی جریان تندرو در کشور، تاکید کرد: «تعدادی آدم بسته با نگاه تنگ‌نظرانه که اصلا هم نظرشان، نظر مردم نیست الان وقت پیدا کرده‌اند تا موضوعات اختلاف‌افکن مطرح کنند. اما اگر قوه عاقله‌ای در کار باشد، همه پای کار می‌آیند و ایرادهای خودمان را می‌گیریم نه اینکه برویم چنین مسائلی را مطرح کنیم.» آیت‌الله غرویان هم به جماران گفت: «باید از حرکت‌های هیجانی دوری کرد. این موج‌های احساسی به امنیت کشور آسیب می‌زند. باید در این دنیای پرپیچ‌وخم از عقلانیت برخوردار باشیم و از حرکت‌های هیجانی و احساسی که خیلی مبنای عقلی و عقلایی ندارند، دوری کنیم چون اینها ما را به هدف نمی‌رسانند؛ بلکه موج‌های احساسی ایجاد می‌کنند که گاهی همین موج ‌ا برای آرامش کشور و امنیت کشور خطر بیشتری است».
حتی محمود واعظی، رئیس دفتر پیشین رئیس‌جمهور در دولت دوازدهم گفت: «برخی افراطی‌ها به دنبال انتقام از شکست‌های خود هستند. آنها خلاف جهت مردم حرکت می‌کنند.» کارشناسان مسائل آمریکا مانند امیرعلی ابوالفتح نیز بر این نکته تأکید دارند که مصاحبه با تاکر کارلسون باید در بستر سیاست‌ورزی عمومی در آمریکا تحلیل شود نه بر مبنای شعارهای داخلی. او گفت: «باید نزد مردم آمریکا خود را صلح‌طلب معرفی کنیم. هدف، مخاطب داخلی نبود بلکه افکار عمومی آمریکا و حامیان ترامپ بودند.» عطاالله مهاجرانی هم در توئیتی با تمجید از مصاحبه رییس جمهور پزشکیان نوشت: «همان دقت یک جراح قلب در مصاحبه پزشکیان دیده می‌شود. این گفت‌وگو، فرصتی بود برای تفکیک منافع آمریکا از اهداف اسرائیل».
آیا زمان عبور از هیجان سیاسی نرسیده است؟
هجمه‌های اخیر را می‌توان در ادامه همان پروژه‌ای دانست که از روز تحلیف دولت چهاردهم آغاز شد. طرح‌های زودهنگام برای تضعیف دولت، تلاش برای القای دوگانه «ریاست‌جمهور خوب یا بد» و حالا با اسم رمز «عدم کفایت» به دنبال بی‌ثبات‌سازی فضای اجرایی کشور هستند. آن‌ هم در شرایطی که رهبر انقلاب بارها و بارها از دولت حمایت کرده و بر لزوم اتحاد ملی تأکید کرده‌اند. این هجمه‌ها نه نقد است، نه دلسوزی. بیشتر به تقابل سیاسی می‌ماند، تقابلی که اگر ادامه یابد، اعتماد عمومی و اعتبار نظام را هدف خواهد گرفت. وقت آن رسیده تا جریان عقلانی کشور، چه در دولت و چه در مجلس با صدایی واحد از عقلانیت دفاع کند.
به عقیده صاحب‌نظران در روزهایی که رئیس‌جمهور در حال دیپلماسی فعال برای عبور کشور از بحران‌های پیچیده است، جریان‌های افراطی داخلی با روایت‌هایی یک‌طرفه و گاه خشونت‌باربه دنبال ناکام گذاشتن تلاش‌های سیاسی دولت هستند. این رویکرد نه تنها به سود مردم نیست بلکه امنیت، اقتدار و انسجام ملی را هدف می‌گیرد. اگرچه انتقاد، حقی بدیهی است اما تندروی و تهدید به استیضاح و عدم کفایت، بدون پشتوانه افکار عمومی، نه نقد بلکه تخریب است. مردم ایران شایسته دولتی مقتدر، مجلسی همدل و رسانه‌هایی صادق‌اند و تنها با عقلانیت، می‌توان از این پیچ تاریخی عبور کرد.
بازار


نظرات شما