پیام ویژه - ایرنا / رسانه‌های غربی گزارش می‌دهند که فرآیند صلح مورد نظر «دونالد ترامپ» در اوکراین با توجه به سرسختی «ولادیمیر پوتین» موثر واقع نخواهد شد و به همین دلیل کشورهای اروپایی خودشان باید بار سنگینی را بابت حمایت از اوکراین برابر روسیه بر دوش بگیرند.
نشست اخیر راهبرد اروپایی یالتا (Yalta European Strategy (YES) conference) در کی‌یف بار دیگر نشان داد که وضعیت جنگ اوکراین و نقش ایالات متحده و اروپا در حمایت از این کشور در چه مرحله‌ای قرار دارد.
به نوشته «فایننشال تایمز» در حالی‌که «ولودیمیر زلنسکی» رئیس‌جمهور اوکراین، با شوخی دوستانه، «کیت کلاگ» فرستاده ویژه آمریکا را «مؤثرترین سامانه دفاع هوایی» کشورش نامید، این کنایه حامل این پیام جدی نیز بود که آمریکا دیگر در موقعیت فشار حداکثری بر مسکو قرار ندارد و نقش آن در جنگ، به‌ویژه با ریاست جمهوری «دونالد ترامپ» کمرنگ‌تر شده است.
ترامپ اوکراین را مقصر جنگ می‌داند و تلاش دارد از اعمال تحریم‌های تازه علیه روسیه اجتناب کند. او شرط گذاشته که اتحادیه اروپا ابتدا تحریم‌های تجاری علیه هند و چین وضع کرده یا به سرعت واردات نفت خام روسیه را ممنوع کند. این موارد خواسته هایی هستند که با مخالفت کشورهای عضو، به‌ویژه مجارستان و اسلواکی، روبه‌رو شدند و درعمل، شدنی نیستند.
بنا بر گزارش این روزنامه انگلیسی، واکنش مبهم ترامپ به ورود پهپادهای روسیه به لهستان نیز پرسش‌های تازه‌ای را درباره تعهد واشنگتن به امنیت اروپا ایجاد کرده است. هرچند ترامپ پیام ویدئویی به کنفرانس کی‌یف فرستاد و بار دیگر بر پایان این «جنگ بی‌معنا» تأکید کرد، اما سیاست آمریکا در این نشست موضوعی حاشیه‌ای بود و مقامات آمریکایی اندکی در آن حضور داشتند.
از سوی دیگر، تلاش‌های ترامپ برای پیشبرد روند صلح به طور عملی به بن‌بست برخورد کرده است زیرا «ولادیمیر پوتین» هیچ تمایلی برای آغاز مذاکرات ندارد. به این ترتیب، جنگ ادامه دارد و اروپا باید بار اصلی حمایت از اوکراین را به دوش بکشد. با این حال، اوکراین از ناتوانی اروپا در تبدیل همبستگی سیاسی به ظرفیت صنعتی-دفاعی در مقیاسی که کی‌یف به آن نیاز دارد، به‌شدت ناراضی است. اگرچه این کشور صنعت دفاعی خود را بازسازی و در حوزه پهپادها پیشرفت کرده است، اما تنها می‌تواند حدود یک‌سوم ظرفیت بالقوه تولید تسلیحات خود را تأمین مالی کند.
پیام زلنسکی به غرب روشن است، «پولش را بدهید تا ما خودمان انجام دهیم.» وی حتی گفته است که مؤثرترین «تحریم‌ها» همان آتش‌هایی است که در پالایشگاه‌ها و انبارهای نفتی روسیه در نتیجه حملات پهپادی و موشکی اوکراین ایجاد می‌شود.
در این میان، دیپلمات‌های غربی اذعان دارند که صبر اروپا نسبت به طفره‌رفتن ترامپ از فشار بر مسکو، در نهایت به نقطه «غیرقابل تحمل» خواهد رسید. با وجود این، اوکراین همچنان از کمک‌های اطلاعاتی و تحویل سلاح و مهمات آمریکایی بهره‌مند می‌شود؛ کمک‌هایی که هزینه آن را به طور عمومی اعضای اروپایی ناتو پرداخت می‌کنند.
«لارنس فریدمن» استاد سابق مطالعات جنگی در دانشگاه کینگز لندن معتقد است اروپایی‌ها چاره‌ای جز ادامه همکاری با ترامپ ندارند. هرچند این روند «خسته‌کننده و آزاردهنده» باشد اما به ایجاد همبستگی میان رهبران کمک می‌کند و آنها را به سمت استقلال نسبی از آمریکا پیش می‌برد، البته همزمان از گسست کامل با واشنگتن پرهیز می‌کنند.
امیدواری اوکراین برای تأمین منابع مورد نیازش با خبر بررسی گزینه‌های «وام غرامت» در اتحادیه اروپا افزایش یافته است. این وام قرار است با دارایی‌های مسدودشده روسیه که 194 میلیارد یورو از آن در Euroclear بلژیک نگهداری می‌شود، پشتیبانی شود. «اورسولا فون در لاین» رئیس کمیسیون اروپا، در سخنرانی وضعیت اتحادیه از این ایده حمایت کرد تا بر موانع حقوقی مصادره مستقیم دارایی‌های روسیه غلبه کند. برلین آماده بررسی رویکردی بلندپروازانه‌تر است، اما برخی پایتخت‌های دیگر همچنان تردید دارند و به همین دلیل مسائل فنی پیچیده‌ای در میان است.
به نوشته فایننشال تایمز، «یان باند» در تحلیلی برای مرکز اصلاحات اروپایی (Centre for European Reform) هشدار می‌دهد که اروپا باید این واقعیت‌ها را بپذیرد؛ ترامپ به پوتین امتیاز می‌دهد و بر او فشار نخواهد آورد؛ پوتین هرگز تضمین امنیتی واقعی برای اوکراین را نخواهد پذیرفت؛ و آمریکا نیز علاقه‌ای به کمک به اروپایی‌ها برای ارائه چنین تضمینی ندارد.
به باور باند، تصور اینکه تلاش‌های متناقض ترامپ برای صلح بتواند جنگ را با شرایط قابل‌قبول پایان دهد، یا اینکه پوتین بدون اجبار دست از جنگ بردارد، یک «رویا» است.
وی در پایان تاکید دارد که دولت‌های اروپایی باید دست از این امید بردارند که جنگ با حداقل تلاش آنها پایان خواهد یافت، چه با توافق صلحی از سوی آمریکا، یا با امتیازات بزرگ اوکراین برای جلب نظر پوتین، و چه با عقب‌نشینی خود پوتین به‌دلیل هزینه‌های سنگین جنگ. اروپا باید مسوولیت بیشتری بپذیرد و سیاست فعالانه‌تری را برای حمایت از اوکراین در پیش گیرد، زیرا ایالات متحده دیگر مانند گذشته در خط مقدم نیست.
بازار ![]()