پیام ویژه - رسانه انگلیسی نوشته حمله آمریکا به تاسیسات هسته‌ای ایران، رفتارهای غیرقابل پیش‌بینی رئیس‌جمهور این کشور برای متحدان و رقبای واشنگتن در سراسر جهان را نشان داد.
رسانه انگلیسی نوشته «از روسیه و چین گرفته تا اروپا و سراسر جنوب جهان، تصمیم رئیس جمهور آمریکا برای انجام بزرگترین حمله بمباران استراتژیک در تاریخ آمریکا، نشان‌دهنده کاخ سفیدی است که آماده استفاده از زور در خارج از کشور است - اما تحت رهبری بسیار دمدمی مزاج و غیرقابل پیش‌بینی رئیس‌جمهور آن».
«فیونا هیل» مشاور سابق امنیت ملی «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا و یکی از نویسندگان اصلی بررسی دفاعی استراتژیک بریتانیا، گفت: اینکه ترامپ بتواند عمل کند و وقتی فرصتی را می‌بیند، مایل به اقدام باشد، قطعاً باعث مکث پوتین خواهد شد.
طبق گزارش گاردین، در حالی که ترامپ از هشدارهای قبلی خود در مورد تغییر حکومت در ایران عقب نشینی کرده و از توییت «تسلیم بی قید و شرط» به «اکنون زمان صلح است!» تغییر موضع داده، اما او ظرف 72 ساعت، این ایده در روسیه که آمریکا، رقیب غیرقابل پیش‌بینی و تهاجمی که به طور یکجانبه از توانایی خود برای استفاده از زور در خارج از کشور دست نخواهد کشید، تقویت شده است.
همچنین این موضع نشان‌دهنده تغییر در محاسبات در واشنگتن است، جایی که تندروها به همراه «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی توانستند ترامپ را متقاعد کنند که حمله به ایران بر دنبال کردن مذاکراتی که هنوز شکست نخورده است، ارجحیت دارد.
بازار ![]()
بعید است حملات به ایران تأثیری بر جنگ اوکراین داشته باشد
گاردین نوشته این می‌تواند تأثیرات جانبی بر جنگ اوکراین داشته باشد، جایی که جمهوری‌خواهان و تندروهای سیاست خارجی در مورد حملات روسیه به شهرها و نیاز به یک استراتژی تحریم‌های شدیدتر، بیشتر صحبت می‌کنند. اگرچه او سیاست خود را در مورد از سرگیری حمایت نظامی از اوکراین تغییر نداده، اما ترامپ علناً از پوتین خشمگین‌تر است. وقتی پوتین به ترامپ پیشنهاد میانجیگری بین اسرائیل و ایران را داد، ترامپ پاسخ داد: «نه، من به کمک در مورد ایران نیاز ندارم. من به کمک در مورد شما نیاز دارم.»
رسانه انگلیسی استدلال کرده که در کوتاه مدت، بعید است که حملات به ایران تأثیری بر جنگ روسیه در اوکراین داشته باشد.
«مکس بوت» عضو ارشد شورای روابط خارجی، در یک میزگرد، با تکرار اتهم‌زنی غرب علیه ایران، گفت: «من آن را تأثیر بزرگی بر جنگ اوکراین نمی‌بینم، زیرا اگرچه ایران در مراحل اولیه در ارائه پهپادها به روسیه بسیار مفید بود، اما روسیه اکنون شروع به تولید نسخه خود کرده و در واقع آنها را تقویت کرده است.»
طبق شهادت دریاسالار «ساموئل پاپارو» فرمانده فرماندهی ایندوپاسیفیک ایالات متحده، این حمله همچنین می‌تواند پیامدهایی برای چین داشته باشد، که در ماه‌های اخیر فشار نظامی را در اطراف تایوان افزایش داده و با وجود حمایت ایالات متحده از این جزیره، «تمرینات مقدماتی» را برای اتحاد مجدد اجباری برگزار کرده است.
ترامپ گفته بود که موضعی سختگیرانه در قبال چین اتخاذ کند و بسیاری از مشاوران ارشد او یا از طرفداران سرسخت چین هستند یا معتقدند که ارتش ایالات متحده باید نیروها و تمرکز خود را از اروپا و خاورمیانه به آسیا تغییر دهد تا چین را به عنوان یک «تهدید در حال رشد» مدیریت کند.
با این حال، تردید قبلی او در استفاده از نیروی نظامی آمریکا در خارج از کشور می‌توانست پکن را به این باور برساند که در صورت وقوع درگیری نظامی، ایالات متحده مستقیماً به کمک تایوان نخواهد آمد.
کارشناسان هشدار دادند که خطرات بسیار متفاوت هستند و درگیری‌ها بسیار دور از هم هستند تا بتوان در مورد آمادگی ترامپ برای مداخله در صورت وقوع درگیری بین چین و تایوان نتیجه‌گیری مستقیم کرد.
ترامپ بیش از آنچه می‌خواست درگیر خاورمیانه شده است
به نظر می‌رسد دولت ترامپ بیش از آنچه می‌خواست درگیر دیپلماسی خاورمیانه شده است و چرخش آن به سمت چین نیز به تعویق افتاده است و این حملات پیام مشابهی را برای برنامه‌ریزان نظامی در مسکو یا پکن ارسال نخواهد کرد.
دکتر «استیسی پتیجان» از مرکز امنیت نوین آمریکا در بخشی از پادکست «قدرت هوایی دفاعی و هوافضا» گفت: «ما نباید تمایل به استفاده از زور در موقعیتی بسیار کم‌خطر را با جلوگیری از انواع دیگر درگیری‌ها یا استفاده از زور در زمانی که بسیار پرهزینه خواهد بود - که اگر قرار بود از تایوان دفاع کنیم، چنین می‌شد - یکی بدانیم.»
به نوشته گاردین، در سراسر جهان، رقبای آمریکا ممکن است از این حملات برای تقویت تصویر این کشور به عنوان یک قدرت تهاجمی که ترجیح می‌دهد به جای مذاکره از زور استفاده کند، استفاده کنند - پیامی که ممکن است در کشورهایی که از کاخ سفید دمدمی مزاج خسته شده‌اند، رسوخ کند.
«آسلی آیدینتاشباش» یکی از اعضای مرکز ایالات متحده و اروپا در بروکینگز گفت: «این واقعیت است که همه چیز خیلی سریع اتفاق افتاد، مشارکت چندجانبه یا فرصتی برای دیپلماسی وجود نداشت، فکر می‌کنم چیزی است که روس‌ها می‌توانند به عنوان نشانه‌ای از امپریالیسم در جنوب جهان به آن اشاره کنند.»